آموزش مسائل جنسی به کودکان قسمت اول

سکسوآلیته یکی از ارکان مهم زندگی انسان است. اما در زمینه آموزش مسائل جنسی هنوز شاهد نقصان هایی در جامعه هستیم، که می بایست به آنها پرداخته شود. حال این سوال مطرح می شود که آیا در فضای مملو از خفقان جوامع سنتی / مذهبی، که در آن سکسوآل بودن انسان انکار و سرکوب می شود، ایفای چنین مسوولیتی ممکن است؟
 

خوب بهتر است به جای اینکه پشت موانع محتمله، ناامیدانه خود را ببازیم، سعی کنیم با استفاده از حداقل امکانات موجود و کمی خلاقیت ولو در نهایت محدودیت ها، کمال بازدهی را داشته باشیم. گاهی برای حل مشکلات و مصائب، معدود راههای ممکن ناچیز بشمار می آیند، اما در دراز مدت کیفیت مطلوب را فراهم می آورند. بعنوان مثال خانواده که نخستین  نهاد اجتماعی که شخصیت فرد در آن شکل می گیرد، می تواند ساده ترین و موثرترین نهاد آموزش سکسوآلیته به افراد باشد. تا بحال چند درصد از شما در کودکی پدر و مادر خود را در حال بوسیدن و عشق بازی دیده اید؟ یا چند نفر تا بحال با ایشان در مورد مسائل جنسی به مباحثه نشسته اید؟ متاسفانه گفتگو در این گونه موارد تابو است و در فرهنگ ما هنوز "جا نیفتاده" است.

البته چگونگی آموزش جنسی به کودکان خود از لحاظ روانشناختی نیاز به آموزش و رعایت برخی نکات دارد. یکی از موارد بارز در این زمینه، مساله خود ارضایی کودکان است. خودارضایی/ جلق زدن کودکان، امری طبیعی است. دخترها حتی از سنین دو سه سالگی از روی کنجکاوی با سکس ابزار خود بازی می کنند، و پسران نیز علاوه بر "انگولک"، به شکم خوابیده و خود را به زمین/ تشک و یا غیره می مالند. تابحال موارد معدودی در مورد به ارگاسم رسیدن کودکان ثبت شده است، به هر حال آنچه حائز اهمیت است، آگاهی به رفتار جنسی کودکان و ترغیب آنها به انجام درست آن می باشد؛ تا مبادا در این زمینه احساس گناه، عذاب وجدان و حقارت نمایند. در صورت مشاهده چنین صحنه ای هرگز کودک را از انجام خودارضایی منع نکنید، بلکه بگذارید تا با کنجکاوی بدن خود را بشناسد و  از انجام این کار احساس خوبی داشته باشد؛ وگرنه در آینده در ابراز علایق، احساسات و خواستهای جنسی اش دچار مشکل خواهد شد. فراموش نکنید تنبیه در این گونه موارد عقده می سازد.

بدین ترتیب شما به او می آموزید که اجازه لمس و لذت بردن از بدنش تنها در اختیار "اوست"، و در صورت عدم تمایلش هیچ کس اجازه تعدی و تجاوز به آن را ندارد. مشکل اصلی والدین  این است که با فرزندان خود «دوست صمیمی» نیستند، این لازمه راحتی صحبت کردن پیرامون موارد جنسی است. و تنها زمانی کودک اتفاقات را برای شما تعریف خواهد کرد که این اطمینان و اعتماد و نزدیکی را به شما داشته باشد. چه بسی کودکانی که حتی در محیط خانواده قربانی سو استفاده های جنسی افراد فامیل می شوند ولیکن جرات/ شرایط امن صحبت کردن راجع به آن را ندارند.

 این حق بچه هاست که در مورد سکس بدانند. پس چه بهتر که این آگاهی توسط خانواده به آنها برسد، تا اینکه توسط دوستان و یا فیلم های سوپر؛ منابعی غیر قابل اعتماد و ناشی که ممکن است بینش او را نسبت به امور جنسی منفی نمایند. با ابراز عشق در حضور کودکان به آنها بفهمانید که بوسیدن و سکس  امری عاطفی و مطلوب است. به هنگام سکس در اتاق را قفل نکنید، این کار باعث برانگیخته شدن احساس کنجکاوی او می شود، سعی کنید بعداً در این مورد برای او به زبان خودش توضیح دهید. از بوسیدن و ناز دادن آنها در مقابل دیگران خجالت نکشید، بگذارید مهر ورزیدن، برایشان امری طبیعی شود، نه تابو!

یکی دیگر از معضلات والدین برخورد صحیح و پاسخ "مناسب" به سوالات بی پایان کودکان در زمینه مسائل جنسی و تولید مثل است. کودکان تا سن هفت سالگی علاقه زیادی به پرسش در مورد چگونگی تولید مثل و اندام تناسلی دارند و بکرات در بازی های کودکانه شان نقش «دکتر» را بازی می کنند. سعی کنید در پاسخ به سوالات کودکان داستان بافی نکنید و حقیقت امر را به نحوی نه اغراق آمیز و نه بیش از حد خلاصه شرح دهید. حال از چه واژه هایی استفاده باید نمود؟ برخی از روانشناسان معتقدند بکارگیری واژه های صحیح علمی مانند : سکس ابزار، واژن، رحم، چُل، خایه، باسن، پستان، دخول، سکس، جنین، زاییدن و ... بهتر از بکارگیری واژه های عامیانه است. برخی نیز واژه های عامیانه را کم دردسرتر می دانند. به نظر من مهم این است که مثلا به آنها بفهمانیم «نوزاد از واژن زن بدنیا می آید» و از "بازار خریده" نمی شود! در هر صورت کودک باید درسن هفت سالگی با این واژه ها تا حدی آشنایی داشته باشد.

دوره دوم از هفت تا چهارده سالگی، دوره ای است که کودک بتدریج پا به دوران بلوغ گذاشته و کنجکاوی و ماجراجویی خاصی در مورد چگونگی انجام امور جنسی دارد. حال محتوای سوالات عبارتند از احساسات، تکنیک ها، عکس العمل ها، لذات و خطرات. اطلاعات در مورد پریود، آمیزش و راههای جلوگیری از بارداری می بایست در برنامه آموزشی این دوره قرار گیرد. البته با مرور زمان تجربیات شخصی خود آنها از این عمل بهترین نوع خود آموزی خواهد بود، اما کاری که از عهده والدین برمی آید همانا مجهز کردن آنها به اطلاعات کافی در مورد امور جنسی و پیشگیری از ابتلاشان به بیماریهای جنسی است

ادامه دارد

منبع از  womanology     تاریخ قرا گیری مطلب بعدی ۸/ ۱ /۱۳۸۵

تماس جنسی از راه دهان و خطر HIV

Oral Sex Is Not Considered Safe Sex تماس جنسی از راه دهان (سکس دهانی)  تماس جنسی و تحریک از راه دهان با واژن (عضو جنسی زنانه) و یا با آلت تناسلی مرد را تماس جنسی امن نمی شناسند. تحقیقات تاکنون ثابت کرده اند که تماس از راه دهان می تواند ویروس اچ. آی. وی. و علاوه بر آن دیگر بیماری های مقاربتی سرایتی را انتقال دهد. Oral Sex is a Common Practice تحریک جنسی از راه دهان مسئله ای که عمومیت دارد تماس از راه دهان تحریک بر انگیزبوده و قوه جنسی را تحرک می دهد. این کار از طریق مکیدن پنیس (آلت تناسلی مرد)، و یا لسیدن واژن(عضو جنسی زنانه) و مقعد صورت می گیرد. "Fellatio" نام لاتین روشی است که در آن آلت مرد توسط زبان تحریک می شود. "Cunnilingus" به روشی گفته می شود که دهان به تحریک واژن(عضو جنسی زنانه) و چوچوله می پردازد. "Anilingus" اصطلاح لاتین روشی است که دهان با مقعد برای تحریک در تماس است. مطالعات نشان می دهد که تماس جنسی دهانی معمولاً دربین همه گروه های سنی که این جوانان را هم شامل می شود، رایج است و در بین بسیاری از شرکای جنسی زن و مرد وهمچنین بین شرکای جنسی هم جنس رواج دارد. دربین جوانان به خصوص خانم های جوان ممکن است به دلیل عدم تمایل به دخول و حفظ بکارت به عنوان نوعی تمرین در رشد توانایی جنسیتی ویا پاسخ به کنجکاوی های روابط جنسی این عمل جالب باشد که با توجه به خطر انتقال ویروس بهتر است که با هیچ یک از گروه های شرکای جنسی انجام ندهید. (البته درتحریک دهانی آلت تناسلی مردانه در صورت استفاده صحیح از محافظ کاندوم، خطر انتقال بسیار ناچیز خواهد بود.) Oral Sex and the Risk of HIV Transmission تماس جنسی دهانی و خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از یک شریک جنسی آلوده از طریق تماس جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک انتقال اچ. آی. وی. از طریق نزدیکی مقعدی و واژینال است. از این جهت که، مشخص کردن میزان دقیق خطر ریسک انتقال ویروس اچ. آی. وی. از راه سکس دهانی مشکل است. بعلاوه اینکه بیشتر اشخاص در روابط جنسی شان شکل های دیگری از تماس های جنسی را علاوه بر رابطه دهانی دارند. مانند دخول در واژن و یا مقعد. به این دلیل مشکل می توان مشخص کرد که این انتقال نتیجه تماس دهانی بوده و یا نتیجه تماس های خطرناک دیگربوده است. ضمن این که علاوه برخطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. در تماس دهانی بیماری هایی سرایتی مقاربتی نیز از این راه منتقل می شوند. وقتی که پزشکان خطرانتقال دادن یک آلودگی مسری مانند اچ. آی. وی را توصیف می کنند بیشتر از اصطلاح "خطر بالقوه" ویا "خطر نظری" استفاده می کنند. به زبانی ساده تر "خطر بالقوه" یعنی انتقال از یک شخص به شخصی دیگر ممکن است، هر چند که تاکنون مدارکی مستند برای اثبات قطعی آن وجود ندارد. " خطر بالقوه" به معنی "خطر مستند" نیست. به کلام دیگر انتقال آلودگی با ویروس اچ. آی. وی. از نظر "نظری ممکن" است اما الزاماً منظور این نیست که حتماً اتفاق خواهد افتاد. "خطر مستند" در توصیف "انتقالی" استفاده می شود که مدارک مستند علمی کافی برای اثبات آن وجود داشته باشد. Theoretical and Documented Risk of HIV Transmission During Oral-Penile Contact خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با پنیس ( آلت تناسلی مردانه) خطر بالقوه: در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل "نظری" خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش ازمنی و منی به دهان راه پیدا می کند. برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر "نظری" خطر انتقال آلودگی وجود دارد به دلیل آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند. خطر مستند: البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال است. "ضمناً ویروس اچ. آی. وی. می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد." Theoretical and Documented Risk of HIV Transmission During Oral-Vaginal Contact خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه) خطر بالقوه: در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه به شکل "نظری" خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود.) برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر "نظری" خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند. خطر مستند: میزان خطر انتقال اچ. آی. وی. در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال است. در هر صورت در چندین مورد گزارش شده از انتقال ویروس ازطریق دهان، بیشتر تماس دهانی با واژینال گزارش شده است. Theoretical and Documented Risk of HIV Transmission During Oral-Anal Contact خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با مقعد خطر بالقوه: در تحریک دهانی مقعد نیز به شکل "نظری" خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضایعات، ترشحات و خونی که بر اثر برش، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند. برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری تحریک می شود نیز، از نظر "نظری" خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند. خطر مستند: مواردی مستدل ومستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است. Reducing the Risk of HIV Transmission Through Oral Sex کاستن خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. در تماس جنسی دهانی پزشکان مواردی را گزارش کرده اند که ویروس اچ. آی. وی. از طریق تماس جنسی دهانی انتقال یافته است. خطر دریافت آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. از طریق تماس جنسی دهانی را می توان با استفاده از کاندوم های لاتکس کاهش داد.

با تشکر علی س م     تاریخ قرار گیری مطلب بعدی ۵/۱/۱۳۸۵   نظر یادتون نره