آنچه در دوران عقد اهمیت دارد
رعایت مسائلی که در دوران عقد بسیار مهم است
تقویت دو سویه و دو طرفه چیست؟
درست است که این اقدامات به ظاهر ساده تر از آن می رسند که بتوان اسم یک اقدام
درمانی را روی آن ها گذاشت، اما باید توجه داشت که کاملاً موثرند.
*تولید همکاری می کند. به عبارت دیگر زن و مرد به کمک یکدیگر برای رسیدن به
پیشرفت و بهبودی در زندگی تلاش می کنند.
* این روش به سرعت موثر واقع شده و بر شادی و رضایت طرفین از زندگی می افزاید.
همچنین باعث افزایش توجه و تعهد افراد نیز می شود.
* باعث ایجاد حس داشتن کنترل کافی بر روابط در زن و مرد شده و در نتیجه بر
اطمینان خاطر آنان می افزاید.
*ساده بوده و نیازی به یاد گرفتن مهارت های جدید ندارد.
*صحنه زندگی را برای تغییرات بعدی مهیا می سازد.
روش دوم یعنی افزایش رفتارهای خوشایند ساده تر و موثرتر است. معمولاً همه افراد
با راحتی بیشتری می توانند کارهای مورد علاقه همسرشان را بیشتر انجام دهند در
حالی که متوقف ساختن کارهایی که مورد علاقه همسرشان نیست به سادگی قابل انجام
نیست. افراد برای انجام این مهارت و موفقیت در آن تقریبا به 5 هفته تلاش نیاز
دارند.هفته اول: تهیه فهرست رفتارهایی که باعث خشنودی می شود
هفته دوم: رفتارهای خشنود کننده را فعال کنید
هفته سوم: متقاضی رفتارهای خوشایند شوید
- رفتارهای مورد نظر باید از فهرستی که فرد تهیه کرده انتخاب شوند یا به
رفتارهای فهرست او نزدیک باشند. اگر هم فرد مایل به انجام آن کار نبود، رفتار
دیگری از فهرست انتخاب شود.
- رفتارها را به صورت جزئی و کاملاً مشخص به فرد مقابل بیان کنید.
- مراقب باشید که خواسته هایتان لحن سرزنش آمیز نگیرد.هفته چهارم: تبادل قرارداد
مثلاً: من بهنام از این به بعد برای سالگرد تولد یا ازدواجمان هدیه تهیه می کنم
و....
من زهرا از عطر مورد علاقه همسرم استفاده می کنم و...هفته پنجم: رفتارهای خشنود کننده مشترک
منابع: روزنامه خراسان
مجله زندگی ایده آل
بازنشر : تبیان
![]() |
|
دختر و پسری که با یکدیگر پیمان ازدواج میبندند، پیش از مراسم رسمی عروسی و شروع زندگی مشترک زیر یک سقف، به ناچار باید مدتی را در دوران عقد را سپری کنند. دورانی که، رابطهی میان دختر و پسر را مشروع و قانونی میسازد و فرصتی فراهم میآورد تا از یک طرف به شناخت نسبی از یکدیگر برسند و از سوی دیگر خود را برای زندگی مشترک آماده کنند. نکتهی مهم و اساسی این است که در این دوران دختر و پسر میتوانند به شناخت بیشتری از یکدیگر دست یابند و به شناخت قبلی خود که پیش از این دوران، در مرحلهی انتخاب به دست آوردهاند، عمق ببخشند تا خود را برای تفاهم و سازگاری و بالندگی مطلوب در زندگی مشترک آینده آماده کنند.
این دوران که از شیرینترین و به یادمانیترین دوران زندگی زوجهای جوان است، فراز و نشیبهای زیادی به همراه دارد و با وجود شیرینیهایش گاه مسائل و نگرانیهایی در ذهن عروس و داماد ایجاد میکند که نمیدانند چطور با آنها کنار بیایند.
یکی از این موضوعات که معمولاً زوجهای جوان را با چالش روبرو میکند، مسائل اقتصادی است. در میان مسائل اقتصادی این دوران، آنچه گاهی فکر بسیاری از دختر و پسرها و نیز خانوادههای آنها را به خود مشغول میکند این است که مخارج و هزینههای مورد نیاز دختر در دوران عقد بر عهدهی کیست؟
مشکل اصلی در این زمینه، تفاوت نگاه و فرهنگ دختر و پسر و به ویژه خانوادههای
آنان است. گرچه عرف بر این است که پسر در این دوران تعهدات مالی زیادی نسبت به
هزینههای مالی دختر بر عهده نداشته باشد، اما برخی خانوادهها معتقدند با جاری شدن
خطبهی عقد تمام مخارج دختر بر عهدهی همسرش قرار میگیرد؛ چه در دوران عقد باشند و
چه زندگی مشترک. بنابراین این موضوع میتواند موجب بروز مشکلات و درگیریهای زیادی
میان همسران و خانوادههای آنها شود. به عنوان مثال بعضی خانوادهها عقیده دارند،
پسر باید در دوران عقد، مخارج و هزینههای دانشگاه دختر را بر عهده بگیرد. در حالی
که این موضوع از جانب خانوادهی پسر اصلاً منطقی و مورد پذیرش نیست.
در این میان آنچه اهمیت دارد، تشابه فرهنگی و آداب و رسوم خانوادهی دختر و پسر در این زمینه است. درک این موضوع باید از دوران خواستگاری صورت بگیرد. خوب است دختر و پسر در جلسات خواستگاری و دفعات پایانی، دربارهی رسوم خانوادههایشان با یکدیگر صحبت کنند و به تفاهم برسند. بیشک گفتوگو در مورد این مسأله میتواند از بروز بسیاری مشکلات جلوگیری کنند.
در جامعهی ما معمول است زن و شوهر تا زمانی که کنار یکدیگر قرار نگرفته و زندگی
را زیر یک سقف شروع نکردهاند، به طور قانونی بعضی از وظایف را در مورد یکدیگر بر
عهده نداشته باشند؛ یعنی دختر تا زمانی که خانهی پدر است، هزینههای عمدهی او
مانند مخارج دانشگاه و حتی پول جیبیاش را از پدر میگیرد. بر اساس قانون پس از
رفتن دختر به خانهی همسر، اگر شوهر هزینهی دانشگاه را قبول کند، یعنی دختر این
موضوع را از شرط ضمن عقد تعیین کرده باشد، این هزینه بر عهدهی همسراست وگرنه شوهر
وظیفهای در این زمینه ندارد.
اما همانطور که گفته شد این موضوع از خانوادهای به خانوادهی دیگر متفاوت است و آنچه اهمیت دارد رسیدن به توافق بر سر آن است. همچنین مناسب است این موضوع پیش از آنکه باعث ایجاد مشکلات میان خانوادهها شود، با گفتوگو میان خود همسران به نتیجه قطعی و درست برسد تا مبادا بر سر مسائل اینچنینی شیرینی دوران عقد، به تلخی منجر شود.
مطلب از : خانم سمانه خمسه ای