سقط خود به خودی شایع ترین عارضه بارداری است وبرای زوجینی که تمایل به داشتن فرزند دارند، استرسهای روحی فراوانی ایجاد میکند.
حالات غیر طبیعی کروموزومی والدین تنها علت غیر قابل بحث سقط مکرر است. چنین حالات غیر طبیعی کروموزومی در 5 درصد زوجین که دچار سقط مکرر میشوند وجود دارد.
سقط (Abortion): به مرگ جنین در داخل رحم در سه ماه اول حاملگی گفته میشود.
کروموزوم (Chromosome): کروموزوم یکی از اجزاءداخل سلولی است که وظیفه انتقال ژنها را بر عهده دارد.
دیابت شیرین (Diabete Mellitus): بیماری است که در ان قند خون به علت نبودن هورمون مربوطه بالا میرود.
پروژسترون (Progestron): یکی از هورمونهای جنسی زنانه است که توسط تخمدانها ترشح میشود .
پلاکت (Platelet): یکی از اجزاء خون است که در لخته شدن خون تاثیر دارد.
سقط مکرر به بروز سه بار یا بیشتر سقط قبل از نیمه اول بارداری، اطلاق میشود و در هر 300 بارداری یک مورد افتاق میافتد.
سقط خود به خودی شایع ترین عارضه بارداری است وبرای زوجینی که تمایل به داشتن فرزند دارند، استرسهای روحی فراوانی ایجاد میکند.
حدود 15 درصد بارداریهایی که از نظر کلینیکی تشخیص داده میشوند در نیمه اول بارداری سقط میشوند.
بررسیهای بالینی برای مشخص نمودن علت سقط وقتی لازم است که دو سقط خود به خودی متوالی ایجاد شود. به خصوص وقتی که ضربان قلب جنین، قبل از بروز سقط تشخیص داده شده باشد، سن مادر بیش از 35 سال بوده و یا زوجین به سختی باردار شده باشند.
سابقه به دنیا آوردن فرزند سالم وزنده و نداشتن نسبت فامیلی برای رد حالات غیر طبیعی کروموزومهای والدین کافی نیستند ولی سابقه سقط مکرر و مرگ داخل رحمی و تولد جنین با بیماریهای مادرزادی جنینی ممکن است با حالات غیر طبیعی کروموزومی همراه باشد.
حالات غیر طبیعی کروموزومی والدین تنها علت غیر قابل بحث
سقط
مکرر است. چنین حالات غیر طبیعی کروموزومی در 5 درصد زوجین که دچار سقط مکرر میشوند وجود دارد. سایر علل عبارتند از : حالات غیر طبیعی آناتومیکی (تشریحی) رحم که 12 درصد موارد، مشکلات هورمونی 17 درصد و عفونتها 5 درصد، فاکتورهای ایمنی 50 درصد وعلل متفرقه دیگر حدود 10 درصد علت سقط مکرر را تشکیل میدهد. بعد از ارزیابی واقعی در 60 درصد موارد علت سقط مکرر غیر قابل توجیه باقی میماند.
این علل ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. این حالات غیر طبیعی تشریحی ممکن است به ایجاد دیواره یا پردهای داخل رحم منجر شود. این اختلال میتواند در صورت استفاده مادر از بعضی هورمونها در دوران بارداری در جنین مونث ایجاد شود. حالات غیر طبیعی دهانه رحم ونارسایی دهانه رحم از علل تشریحی دیگر سقط مکرر هستند. دیواره داخل رحمی ممکن است با 60 درصد خطر سقط خود به خودی همراه باشد. سقط سه ماهه دوم شایع ترین فرم سقط در این اختلال تکاملی رحمی است ولی در صورتی که سلول تخم روی دیواره جایگزین شود ممکن است سقط سه ماهه اول نیز ایجاد شود.
از علل اکتسابی وتشریحی که به سقط مکرر منجر میشود چسبندگیهای داخل رحمی وفیبروم رحمی است که با به هدر ریختن خون داخل رحمی میتواند باعث سقط مکرر شود.
اختلالات هورمونی که به سقط مکرر منجر میشوند عبارتند از: اختلالات و ضعف تخمدان، دیابت شیرین و بیماریهای تیروئیدی.
تداوم حاملگی در خلال دو ماه اول بارداری وابسته به تولید پروژسترون از تخمدان میباشد که اگر به مقدار کافی تولید نشوند سلولهای جفتی رشد کافی نخوهند داشت وبه سقط خود به خود منجر میشود. علت سقط در دیابت شیرین ممکن است اختلال در جریان خون رحمی باشد.
کم کاری تیروئید بیماری هورمونی دیگری است که باعث سقط مکرر میشود واین به دلیل تاثیر روی تخمک گذاری و اختلال عملکرد تخمدانها ایجاد میشود.
بله، همراهی عفونتها با سقط مکرر از علل سقط محسوب میشود. عفونتهای دستگاه تناسلی زنان با عوامل میکروبی، ویروسها وقارچها به عنوان علت سقط مطرح شده است. از نظر تئوری به نظر میرسد که فعالیت سیستم ایمنی در مقابل این عفونتها باعث سقط در مراحل اولیه میشود، اما مدارک زیادی نقش این عوامل بیماری زا را در سقط مراحل دیرتر بارداری، مرگ داخل رحمی، پارگی زودرس کیسه آب و زایمان زودرس نشان میدهد.
در این نوع سقط مکرر، موادی در خون ایجاد میشود که باعث چسبندگی پلاکتها و اختلالات عروقی جفت وسقط میشود. گاهی در این نوع سقطها موادی بر ضد سلولهای جفتی یا اسپرم ساخته میشود که به سقط در مراحل اولیه منجر میشود.
سایر عوامل موثر در سقط عبارتند از: سموم محیطی، به خصوص سموم فلزات سنگین، داروهای شیمی درمانی، استنشاق داروهای بیهوشی، اعتیاد و سیگار، اشعههای یونیزه و بیماریهای مزمن. این عوامل باعث اختلال جریان خون رحمی میشوند و میتوانند در ایجاد سقط مکرر نقش داشته باشند. دلایلی وجود ندارد که نشان دهد ورزش در حد متوسط همراه با سقط مکرر است.
باید بررسی کروموزومی بیمار و همسر به عمل آید. همچنین باید بررسی تشریحی رحم با میکروسکوپ انجام شود. نمونه برداری رحمی نزدیک به عادت ماهیانه پریود، برای بررسی وضعیت هورمونی تخمدان کمک کننده است. اندازه گیریهای هورمونی از خون باید به عمل آید. باید پلاکتها شمارش شود. وموادی که در سقطهای ایمنی در خون ایجاد میشوند بررسی شوند. همچنین بررسی میکروبی از دهانه رحم برای عفونتها لازم است.
بعد از بارداری مراقبت شدید تحکیم روانی و قطعی کردن سلامتی داخل رحمی جنین لازم است. شیوع حاملگی خارج از رحم وحاملگی مولار (بچه خوره) در زنان با سابقه سقط خود به خودی مکرر افزایش مییابد.
اندازه گیری هورمون جفت در خون (HCG) قبل از انجام سونوگرافی کمک کننده است . سپس در شرایطی که این هورمون به اندازه lu 1500 رسید باید بررسی سونوگرافی انجام شود و تا دو هفته بعد از سن حاملگی که سقطهای قبلی در آن اتفاق افتاده است ادامه یابد.
با سوالاتی که از بیمار میشود میتوان اطلاعاتی را کسب کرد. این سولات عبارتند از:
1- وضعیت وخصوصیات سقطهای قبلی و سن حاملگی در زمان سقط
2- پرسش در مورد تماس با سموم وداروهای محیطی
3- عفونتهای زنانگی ومامایی
4- سوال در مورد آزمایشهایی که نشان دهنده سقط ایمنی است.
5- سوال در مورد نسبت فامیلی زوجین
6- پرسش در مورد سابقه سقطهای مکرر در فامیل
7- پرسش در مورد تستها وآزمایشهای تشخیصی قبلی و درمانهای انجام شده
8- سوال در مورد بررسی آسیب شناسی وکروموزومی جنین سقط شده
تقریبا 60 درصد حاملگیهای سقط شده قبل از 8 هفته بارداری یک اختلال کروموزومی را نشان میدهد، به خصوص این حالات در حاملگیهای سقط شده فاقد جنین پیش میآید.
درمان سقط مکرر بر اساس علتی که باعث سقط مکرر میشود صورت میگیرد.
منبع: نی نی بان
پرسش: خانمی هستم 32 ساله. 4 سال پیش به دلایلی از همسرم جدا شدم. حدود 6 سال است که رابطه زناشویی نداشتم. الان احساس میکنم سیستم بدنم کلا خاموش شده! در این زمینه احساس نیاز به ازدواج نمیکنم! نمیدونم اگر ازدواج کنم این حسم خوب میشه یا نه؟!
پاسخ از دکتر شکیب
ما انسان ها قابلیت های شگفت انگیزی در وجود مان هست و از جمله آن، قدرت تطابق ماست با شرایط محیطی.
میل به رابطه زناشویی هم شامل همین قاعده است. وقتی «شرایط» فراهم نیست اغلب، خود به خود این میل محدود می شود و برعکس وقتی شرایط فراهم است و تجربه های خوب در دسترس، میل جنسی بیشتر خود نشان می دهد.
این «شرایط» لزوما شرایط بیرونی نیست. میل به رابطه زناشویی ما تحت تاثیر محرک های داخلی و خارجی است. محرکهای بیرونی احساسات و ادراکات ما را تحت تاثیر قرار میدهند.
اما عوامل درونی محرکهای شیمیایی (هورمونها) ست و شرایط روانی و ذهنی ما؛ که اگرچه تحت تاثیر عوامل محیطی بیرونی هم هست اما مستقل از آن هم نیروهای محرکه یا بازدارنده خودش را دارد.
مثلاْ استرس باعث کاهش میل به رابطه جنسی می شود چون کورتیزول (هورمون استرس) بالانس منفی دارد با تستوسترون و تحریک سمپاتیک سیستم پاراسمپایتک را مهار می کند و نتیجه همه اینها می شود اینکه آمادگی ذهنی و روانی ما برای رابطه جنسی پایین می آید.
فردی که مضطرب است و یا مبتلا به نوعی اختلال اضطرابی مثل وسواس، ممکن است به همه این دلایل نتواند رابطه جنسی خوبی داشته باشد و همین فقدان تجرب های خوب، به تدریج میل او را کم میکند. این دیگر تاثیر بازخوردهای منفی و مکانیسم های شرطی سازی ذهن است.
نتیجه اینکه: نباید نگران باشید اگر مدتی است تجربه های جنسی خوب نداشته اید. وقتی امکان تجربه های لذت بخش فراهم شود، میل جنسی هم شکوفا می شود.
منبع: سایت نو عروس