سیزده دشمن میل‌ جنسی

سیزده دشمن میل‌ جنسی

آیا شما یا همسرتان علاقه‌تان را به فعالیت زناشویی از دست‌داده‌اید؟ پزشکان می‌گویند عوامل بدنی و روانی گوناگونی ممکن است بر میل جنسی شما اثر گذاشته باشند. از شایع‌ترین این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد

1.استرس: ممکن است شما از آن افرادی باشید که تحت شرایط استرس بسیاری از کارها را به خوبی انجام می‌دهند. اما تمایل جنسی مانند کارهای دیگر نیست. استرس کاری، مشکلات مالی، مراقبت از یک عضو بیمار خانواده و سایر عوامل استرس‌زا می‌تواند میل جنسی را کاهش دهد. برای اینکه میزان استرس خود را تحت کنترل داشته باشید،‌ شیوه‌های مهار استرس را بیاموزید یا از توصیه‌های یک مشاور یا پزشک استفاده کنید.

2.مشکل در روابط: مشکلات حل‌نشده در رابطه زن و شوهر یکی از شایع‌ترین کشنده‌های میل جنسی هستند. برای زنان به خصوص نزدیکی عاطفی یک جزء اصلی در میل جنسی است. اختلاف پنهانی و نارضایتی بیان‌نشده،‌ اشکال در ارتباط برقرار کردن، خیانت کردن به اعتماد همسر و سایر موانع رابطه صمیمی می‌تواند میل جنسی را از بین ببرد.

3.الکل و مواد مخدر: الکل می‌تواند باعث خاموش شدن میل جنسی شود و حتی اگر میل جنسی شما از بین نرود، دائم‌الخمر بودن می‌تواند میل جنسی همسر شما را از بین ببرد. در مورد مصرف مواد مخدر و محرک نیز این قضیه صادق است.

4.کم‌خوابی: اگر میل جنسی‌تان را از دست‌داده‌اید، شاید خیلی زود از خواب برمی‌خیزید یا خیلی دیر به خواب می‌روید. یا شاید دچار بی‌خوابی یا قطع تنفس حین خواب هستید. این مشکلات خواب می‌توانند میل جنسی را مختل کنند. کم خوابیدن به خستگی و فرسودگی منجر می‌شود و خستگی میل جنسی را از بین می‌برد.

5.مراقبت از بچه: مراقبت از بچه به خودی خود میل جنسی را از بین نمی‌برد. اما ممکن است زن و مرد به علت مشغولیت به بچه‌ها فرصتی برای رابطه صمیمی پیدا نکنند. در این موارد با کمک گرفتن از یک پرستار بچه یا فردی دیگر، برای ساعاتی از روز رابطه‌تان با همسرتان را تقویت کنید. نوزاد تازه‌ای به خانه‌تان آمده است؟ روابط جنسی خود را در زمان خواب بودن نوزاد برنامه‌ریزی کنید.

6.داروها: داروها به طور رایجی ممکن است میل جنسی را از بین ببرند. از جمله این داروها:

• داروهای ضدافسردگی

• داروهای ضدفشار خون

• داروهای آنتی‌هیستامین (ضد حساسیت)

• داروهای ضدبارداری خوراکی (برخی از بررسی‌ها این اثر را نشان‌ داده‌اند و برخی دیگر نه)

• داروهای شیمی‌درمانی

• داروهای ضد ایدز

• فیناستراید (داروی ضد هورمون جنسی مردان برای درمان بزرگی پروستات)

• پروژسترون‌های مصنوعی مانند مدروکسی پروژسترون

تغییر نوع یا دوز دارو ممکن است مشکل جنسی ناشی از آن را حل کند. برخی از داروهایی دیگر هم ممکن است بر میل جنسی اثر بگذارند. اگر پس از شروع مصرف یک داروی جدید میل جنسی‌تان شروع به کاهش کرده است، با پزشکتان مشورت کنید. هرگز یک دارو را بدون مشاوره با پزشکتان قطع نکنید.

7.تصویر ذهنی از بدن: اگر به خاطر اینکه از تصویر بدنی خود راضی نیستید، عزت نفس‌تان جریحه‌دار شده،‌ ممکن است احساس جذابیت جنسی‌تان را از دست بدهید. برای نمونه احساس شرمندگی از اضافه وزن بیش از حد (حتی در مواردی که واقعا این‌گونه نیست)، ممکن است میل جنسی شما را کاهش دهد. اگر همسرتان دچار این احساسات است، با اطمینان بخشیدن در مورد جذابیتش می‌توانید به او کمک کنید. باید به طرف دیگر این معادله هم توجه کرد: ورزش و فعالیت جسمی نه تنها عزت نفس شما را بالا می‌برد، بلکه میل جنسی شما هم را بالا می‌برد.

8.چاقی: اضافه وزن داشتن یا چاقی با فقدان لذت و میل جنسی و مشکلات در فعالیت جنسی همراهی دارد. دلیل این تاثیر کاملا روشن نیست، اما ممکن است به کاهش عزت نفس، روابط غیررضایت‌بخش، انگ زنی اجتماعی و سایر عوامل روانی هم مربوط باشد.

9.اختلال نعوظ: اختلال نعوظی (ED) نوع دیگری از اختلال جنسی مسبب کاهش میل جنسی است. اما مردانی که مبتلا به اختلال نعوظی هستند، در مورد کارکرد جنسی خود نگران هستند ‌و این نگرانی دایمی به طور ثانوی ممکن است میل جنسی آنها را هم مهار کند.

10.کمبود تستوسترون: افزایش تستوسترون میل جنسی را می‌افزاید. با افزایش سن مردان، میزان تستوسترون به صورت تدریجی کاهش می‌یابد. اما همه مردانی که میل جنسی‌شان را ازدست می‌دهند، دچار پایین آمدن تستوسترون نیستند، هر چند که بسیاری از آنها هم کمبود هورمونی دارند. تستوسترون با میل جنسی در زنان هم مربوط است. اما تعادل هورمونی در زنان بسیار پیچیده‌تر از مردان است و عوامل بسیاری در آن نقش دارند. در حال حاضر معلوم نیست که آیا درمان با تستوسترون مانند مردان روشی موثر و بی‌خطر برای افزایش میل جنسی در زنان هم می‌تواند باشد یا نه.

11.افسردگی: شاید خیلی منصفانه به نظر نرسد. اما بسیاری از داروهای ضدافسردگی- و خود بیماری افسردگی – میل جنسی را مهار می‌کنند. اما به هم ریختن میل جنسی‌ شما ممکن است نشانه‌ای از افسردگی‌تان باشد. افسردگی بالینی یک بیماری جدی اما درمان‌پذیر است.

12.یائسگی: حدود نیمی از زنان حدود زمان یائسه‌شدن (قطع قاعدگی) دچار کاهش میل جنسی می‌شوند،‌ هر چند که اعتقاد داشته باشند که باید زندگی جنسی فعال‌شان را ادامه دهند. علائم یائسگی مانند خشکی واژن هنگام مقاربت، ممکن است آمیزش جنسی را مشکل کند. اما تغییرات هورمونی هنگام یائسگی تنها بخشی از این مشکل هستند. زنی که سنش بالا می‌رود و نگران کاهش میل جنسی‌اش است، باید به کیفیت روابط با همسر،‌ تصویر ذهنی از بدن و عزت‌ نفس،‌ داروهای مصرفی و سلامت کلی جسمی‌اش هم توجه داشته باشد.

13.نبود صمیمیت: آمیزش جنسی بدون صمیمیت، میل جنسی را از بین می‌برد. صمیمیت تنها کلمه کلیدی برای انجام فعالیت جنسی نیست. اگر زندگی جنسی شما سرد شده، ‌سعی کنید زمان بیشتری را برای ایجاد صمیمیت غیرجنسی در همراهی با همسرتان صرف کنید. با همسرتان صحبت کنید،‌ پیامک رد و بدل کنید،‌ او را در آغوش بگیرید. هنگامی که صمیمیت میان شما و همسرتان برقرار شود، میل جنسی هم باز می‌گردد.

منبع :  سلامت   ارسال مطلب از : مهدی حجازی

علل و راه‌حل بی‌میلی جنسی در مردان

علل و راه‌حل بی‌میلی جنسی در مردان

سلامت نیوز : دکتر سیدکاظم فروتن دانشیار دانشگاه شاهد، رییس کلینیک سلامت خانواده/علل و راه‌حل بی‌میلی جنسی در مردان را توضیح میدهد .
 بی‌میلی جنسی یکی از انواع شایع اختلال‌های جنسی، به ویژه در زنان، است که البته در مردان نیز بروز می‌کند. فردی که به این اختلال جنسی مبتلا می‌شود، تصورات و تخیلات جنسی و رغبت و تمایل خود را به فعالیت جنسی از دست می‌دهد.... بی‌میلی جنسی ممکن است از ابتدای بلوغ تظاهر کند یا در درازمدت و پس از مدتی طولانی بروز کند. توجه به این موضوع نیز ضروری است که آیا بی‌میلی جنسی فقط نسبت به همسر اتفاق افتاده یا فرد نسبت به همه افراد جنس مخالف چنین حسی دارد.
در اغلب موارد، بی‌میلی جنسی یا سردمزاجی در مردان منشا و علت روانی دارد اما ممکن است بر اثر بیماری‌های جسمی هم بروز کند. در مردان مبتلا به بی‌میلی جنسی، در صورتی که بیماری آشکاری مانند بیماری قلبی‌عروقی، دردهای مزمن و نظایر آن وجود نداشته باشد، باید غدد جنسی، هیپوفیز و تیرویید از نظر اختلال‌های هورمونی احتمالی بررسی شود. همچنین بی‌میلی جنسی در مردان به علت بیماری‌های روان‌پزشکی مانند افسردگی و اختلال‌های اضطرابی به وفور مشاهده می‌شود.

بی‌میلی جنسی بدون علت جسمی
گروه عمده‌ای از مردان که به علت بی‌میلی جنسی به کلینیک مراجعه می‌کنند، به بیماری‌های جسمی یا روانی دچار نیستند و علت بی‌میلی جنسی در آنها را باید در مسایل دیگری جست‌وجو کرد. بسیاری از مردانی که با بی‌میلی جنسی مراجعه می‌کنند، وقتی با دقت بیشتری بررسی می‌شوند، گاه به اختلال جنسی هم‌زمان دیگری مبتلا هستند. به‌عنوان نمونه، مردانی که به ناتوانی جنسی و اختلال در نعوظ دچار هستند، در صورتی که برای درمان آن اقدام نکنند، به تدریج میل و رغبت خود را به روابط زناشویی از دست می‌دهند.
ناسازگاری‌‌های زناشویی نیز از علل دیگری است که ممکن است باعث مهار و سرکوب میل‌جنسی در مردان شود. این نوع بی‌میلی جنسی، ثانویه به سایر مشکلات و اختلال‌های خارج از بستر، رخ می‌دهد.
انواع و اقسام استرس‌ها نیز از دیگر علل مهم کاهش میل جنسی در مردان به شمار می‌روند. استرس‌های شغلی،اختلال‌های خواب، استرس تولد فرزند ناخواسته، استرس‌های اقتصادی و نظایر اینها فرد را به بی‌میلی جنسی دچار می‌کند. گاهی اوقات، بی‌میلی جنسی در مردان، ثانویه به بی‌میلی جنسی همسران آنهاست. ناهماهنگی در مسایل جنسی زن و شوهر از جمله مواردی است که باید با مشاوره به موقع زوجین به رفع یا کاهش آن اقدام کرد.
مصرف برخی داروها، سیگار، الکل و مواد مخدر از دیگر علل ابتلا به بی‌میلی جنسی در مردان است. افزایش سن از جمله علل دیگری است که به‌طور طبیعی باعث کاهش تدریجی میل جنسی در مردان می‌شود.
باید توجه داشت که آراستگی و توجه زنان به ظاهر خود نقش عمده‌ای در میزان تمایلات جنسی همسران آنها دارد. بدیهی است که سائقه جنسی، مانند اشتها به غذا خوردن، تابع برخی ویژگی‌های ظاهری زوجین است و همچنان که رنگ، بو، طعم و ظرف غذا در افزایش اشتها نقش مهمی دارد، توجه زنان به ظاهر و پوشش خود نیز در میزان تمایلات شوهران آنها اثرگذاراست.


درمان باید به‌موقع باشد
علل بی‌میلی جنسی در مردان هرچه که باشد نیازمند بررسی و درمان به‌موقع است. بی‌میلی‌های جنسی در مردان را به خوبی می‌توان با شناسایی و رفع علل زمینه‌ساز آن درمان کرد. نکته مهم در درمان بی‌میلی جنسی مردان این است که مبتلایان به بی‌میلی جنسی نباید خودسرانه به دارودرمانی اقدام کنند زیرا علاوه بر عوارضی که این‌گونه داروها در صورت مصرفی بی‌رویه دارند، گاه به علت بی‌توجهی به منشأ بی‌میلی جنسی بی‌اثر خواهند بود یا به‌صورت مقطعی اثر می‌کنند. نکته مهم دیگر این‌که فرد مبتلا به بی‌میلی جنسی نباید به این اختلال، بی‌توجه باشد زیرا ترک یا کاهش روابط زناشویی به علت این اختلال، شدت بی‌میلی جنسی را افزایش می‌دهد و فرد را در آینده به بحران‌های جدی زندگی زناشویی دچار می‌کند.

 منبع : سلامت نیوز                گرداوری : پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده