استرس و رابطه جنسی

استرس و رابطه جنسی

منبع :شونیکس

در این مقاله قصد داریم به شما  بیاموزیم که چطور استرس را از زندگی جنسیتان بیرون کنید!

این یکی از دیوانه کننده ترین و متاسفانه متداول ترین ویژگی های زندگی مدرن است: شما همسرتان را دوست دارید، اما آنقدر استرس و فشار روحی و کمبود وقت دارید که دیگر زمانی برای سکس برایتان نمی ماند. دلایل فیزیولوژیکی زیادی وجود دارد که تصدیق می کند استرس زیاد—چه به خاطر مسائل کاری باشد و چه مشکلات خانوادگی—مثل یک دوش آب سرد، آتش شور جنسی را خاموش میکند. روزالین میدو پزشک متخصص درمان مشکلات جنسی در فونیکس، آریزونا اظهار می دارد: "مغز مثل یک کامپیوتر قدیمی است. در یک زمان فقط می تواند یک کار انجام دهد." به عبارت دیگر، اگر فکرتان مشغول حل یک مشکل باشد یا نگران چیزی باشید، قادر نخواهید بود کار خلاقه ی دیگری انجام دهید. زمانی که گرفتار فشارهای عصبی هستید، بدن شما فقط در جستجوی خلاصی از دست آن مشکل است، نه رابطه ی جنسی. در این مقاله قصد داریم تا توصیه های پزشکان و متخصصین را برای رهایی از این فشارها و تنش های روحی و روانی را برای شما مطرح کنیم:

از همسرتان بخواهید تا شما را در استرس خود شریک کند. دکتر میدو عقیده دارد که تنها راه خلاصی از دست تنش ها و فشارهای روحی این است که در مورد آنها صحبت کنیم. او به زوج ها توصیه می کند که هرگاه همسرشان را مغموم یا عصبی دیدند، با او صحبت کنند تا بفهمند که چه چیز باعث آزار او می شود.

راه هایی غیر رابطه ی جنسی برای لذت بردن کنار یکدیگر پیدا کنید. اینکه یکی از زوج ها میل و علاقه ای به رابطه ی جنسی نشان نمی دهد، دلیل بر این نیست که نمی توانید به یکدیگر نزدیک شوید و از بودن با هم لذت ببرید. دکتر لوئین بارباخ روانشناس توصیه می کند که: "راه های دیگر پیدا کنید تا از طریق آن بتوانید به یکدیگر نزدیک شوید و از بودن کنار هم لذت برده و زمان را به خوبی بگذرانید." کاری کنید تا هم خودتان و هم همسرتان راضی باشد. شب ها دست در دست هم  برای قدم زدن بیرون بروید، همدیگر را ماساژ بدهید (ترجیحاً خارج اتاق خواب)، در یک جکوزی دو نفره کنار هم بنشینید و صحبت کنید و...هزاران کار دیگر که خوشنودی هر دوتای شما را تضمین کند.

یک تعطیلات آخر هفته را سعی کنید به چیزی جز همسرتان فکر نکنید. یک روز هم که شده همه ی نگرانیها و مشکلات خود را به باد فراموشی بسپارید و به تنها چیزی که فکر می کنید لذت بردن در کنار همسر و خانواده باشد. همسرتان را برای گردش بیرون ببرید و کاری کنید تا هر دوی شما از کنار هم بودن لذت ببرید. با اینکار استرستان نیز فروکش خواهد کرد.

اگر هیچکدام از این روش ها موثر نبود، از همسرتان بخواهید تا برای چک آپ به پزشک مراجعه کند.  البته، چراکه نه، ممکن است بیماری یا وضعیت جسمی خاصی باعث این بی میلی او در روابط جنسی شده باشد. پس اگر راه های دیگر کارآمد نبود، از همسرتان بخواهید تا به پزشک مراجعه کند.

آخر از همه اینکه، اجازه ندهید استرس و فشار روحی جزء عادت های زندگی شما درآید. اینکه مدت کوتاهی به طور موقتی گرفتار مشکلی باشید و فشار و استرس روحی داشته باشید، مسئله ای کاملاً طبیعی و عادی است. اما اگر این فشارها و استرس ها جزئی از برنامه ی روزانه ی شما در زندگی شد، دیگر امری طبیعی نیست. البته به جرات می توان گفت که در اکثر افراد وضع به این صورت درآمده است. از اینرو بهتر است همانطور که در بالا توصیه شد، مشکلات و فشارهای روحی خود را با همسرتان درمیان بگذارید تا به کمک یکدیگر به دنبال راه حلی برای آنها باشید. تا می توانید اجازه ندهی تا این استرس بر رابطه ی شما با همسرتان تاثیر منفی بگذارد.  به مسائل و مشکلات زندگی با دیدی خوشبینانه نگاه کنید تا با انرژی بیشتری درصدد رفع آنها بر آیید. به یاد داشته باشید، در این مواقع فقط رابطه  جنسی شما با همسرتان در خطر نیست، سلامتی خودتان نیز در خطر است.

چگونگی تاثیرگذاری استرس بر رابطه جنسی

استرس در همه جا وجود دارد و به همه طریق می تواند بر سلامتی شما تاثیر گذاشته و آن را خراب کند. اما با اینکه استرس همه جا وجود دارد، اما همیشه هم بد نیست و همه ی ما به یک طریق به آن واکنش نمی دهیم. دقیقتر بگویم، مردها و زن ها، هرکدام به صورتی متفاوت در مقابل استرس واکنش می دهند—تفاوت هایی که بر چگونگی روابط جنسی آنها تاثیرگذار است.

همه ما می دانیم که اگر همه ی اوقات نگران و برانگیخته باشیم، برایمان مشکل ایجاد خواهد شد. استرس برای شما ضرر دارد؛ ممکن است منجر به زخم معده، حمله ی قلبی، یا سکته شود. حتی ممکن است وضعیت کاری شما را نیز مختل کند؛ قدرت تمرکز را از شما می گیرد و حتی دیگر اجازه نمی دهد بتوانید تفریح کنید.

استرس به اشکال مختلف می آید: استرس کاری، استرس خانوادگی، استرس پول، استرس در روابط. ازاینرو، تعجبی ندارد که حتی بتواند بر روابط جنسی شما نیز تاثیر بگذارد. برای مثال، نگرانی و افسردگی دو مورد از حالت های استرس زا هستند که میتواند هر رابطه ی  جنسی را ویران کند.

اما اگر اینقدر استرس بد و مضر است، چرا دوری از آن اینقدر برای ما سخت است؟ به نظر می رسد که مهم نیست چقدر برای گذران زندگی تلاش می کنید و سعی می کنید که همه چیز خوب پیش برود، دیر یا زود گرفتار استرس و فشارهای روحی خواهید شد.

چگونگی برخورد با استرس، به مسائل مختلفی بستگی دارد؛ طریقه ی واکنش شما به آن، و اینکه زن هستید یا مرد، دراین زمینه بسیار مهم است.

در جسم، در فکر، یا جایی دیگر؟

دکتر جان هوبارد و دکتر ادوارد وورکمن در کتاب خود با نام کتاب جیبی داروی استرس اظهار می دارند که بااینکه موضوع استرس برای اکثر ما شناخته شده است، اما همه ی ما برداشت و تعریف یکسانی از آن نداریم.

این پزشکان سه تعریف متفاوت برای واژه ی "استرس" ارائه کرده اند:

(1) منجر میشود به چیزهای استرس زا، مثل خطر، کار، یا بیماری.

(2) منجر می شود به احساسات منفی درونی مثل نگرانی، افسردگی، و تنش.

(3) منجر می شود به تغییرات مختلف بیولوژیکی مثل بالا رفتن ضربان قلب و تنفس و تغییر در ترشحات هورمونی.

به علاوه، واکنش های فردی به استرس نیز متاثر از عوامل مختلفی است، که شامل سابقه ی خانوادگی، ساختارهای ژنتیکی و اجتماعی، وضعیت فیزیولوژیکی و بیولوژیکی می شود. آخر از همه باید بگویم، که جنسیت نیز در این مورد نقش دارد.

عقاید اشتباه درمورد استرس

گام اول برای کنار آمدن با استرس در زندگی و به ویژه در روابط جنسی، این است که بدانیم که استرس چه چیز نیست. مردم معمولاً به اشتباه تصور میکنند که استرس غیر قابل اجتناب است و در همه ی موارد چیزی بد و مضر می باشد.

این عقاید نادرست از ملاحظاتی که در اویل قرن بیستم انجام گرفت، نشات می گیرد. محققین رفتارگرا، کشف کردند که حیوانات، که شامل انسانها نیز می شود، به طور کلی درمقابل استرس هایی مثل خطر حمله، به یکی از این دو حالت واکنش میدهند: یا فرار می کنند، یااینکه می ایستند و از خود دفاع می کنند.

می توان این واکنش را به همه ی موقعیت ها بسط داد و عنوان کرد که این دو حالت، تنها واکنش های افراد به استرس است. اما در واقعیت، انسانها و حیوانات واکنش های بسیار زیادی درمقابل استرس دارند. جنگیدن و فرار کردن از همه ی این واکنش ها واضح تر و آشکار تر است. اما مدت زمان زیادی قبل از اینکه شما بجنگید یا فرار کنید، شما آمادگی های فیزیکی یا روانی بسیار بیشتری را تجربه میکنید، مثل تغییر در ترشحات هورمونی، غلظت خون، و فعالیت گوارشی و تغییرات فکری و روحی.

البته این واکنشات فقط در مواجهه با خطر اتفاق نمی افتد. حتی هنگام تجربه های مثبت و خوشایند، مثل رابطه ی جنسی نیز این تغییرات رخ می دهد.

حفظ تعادل

دکتر هوبارد و وورکمن اینگونه عنوان می کنند که: "استرس برای ادامه ی زندگی لازم است. استرس به میزان مناسب باعث جذب انسانها به دنیا خواهد شد. اگر میزان استرس در زندگی کم باشد، افراد دچار بی حوصلگی و کسالت خواهند شد. اما استرس زیاد نیز ممکن است منجر به آسیب های فیزیکی و احساسی شود."

جسم و فکر شما باید همیشه در حالت تعادل قرار گیرند. استرس این تعادل را برهم می زند. عوامل استرس زا به اشکال و صورت های مختلف وجود دارند—عوامل روحی و جسمی، از یک منشاء یا چندین منشاء مربوط به گذشته، حال یا آینده. همچنین استرس ممکن است کوتاه مدت یا بلند مدت، خواسته یا ناخواسته باشد. شما نمیتوانید به همه ی انواع استرس به یک شکل واکنش دهید. از اینرو برای بازیافتن آن تعادل، در برخورد با استرس های مختلف استراتژی های مختلفی دارید.

زن ها و مردها متفاوت اند

فقط شخصیت و نوع استرس عوامل موثر در واکنش شما به استرس نیستند، جنسیت نیز اهمیت زیادی دارد.

تا گذشته ای بسیار نزدیک تصور می شد که زن ها و مردها در مواجهه با استرس به طوری مشابه واکنش می دهند. اما تحقیقات اخیر ثابت کرده است که این عقیده کاملاً اشتباه است و جنسیت نیز در این زمینه نقش دارد.

تحقیقات نشان داده است که زن ها به جای جنگیدن، با استراتژی که "کنار آمدن و دوستانه رفتار کردن" نامیده می شود به استرس واکنش می دهند. زنهایی که از این استراتژی استفاده می کنند، در این موقعیت ها معمولاً تلاش می کنند تا فرزندان خود را حفاظت کنند و از زنان دیگر کمک می خواهند. این محققین تصور می کنند که این نوع واکنش ممکن است به خاطر تفاوت های هورمونی باشد.

تفاوت های جنسیتی در برخورد با استرس، همچنین واکنش های جنسی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. برای مثال، در تحقیقی که بر روی تاثیر عصبانیت و اضطراب بر میل جنسی انجام گرفت، از گروهی از دانشجویان خواسته شد تا به نوارهای با نوشته از یک عمل جنسی گوش بدهند.

در این نوار، دو زوجی که رابطه ی جنسی را انجام می دادند، در قسمت هایی بسیار به یکدیگر نزدیک می شوند. همه ی دانشجویان اظهار داشتند که با گوش دادن به چنین رابطه ی جنسی که فاقد هرگونه اضطراب و عصبانیت بوده، میل جنسیشان افزایش یافته است. اما درجایی که کمی اضطراب وارد آن رابطه می شود، میل جنسی آنها نیز کاهش یافته است.

تا اینجا نظر دانشجویان دختر و پسر با هم یکسان بود. اما نکته ی جالب اینجاست که دانشجویان پسر اعلام کردند که با وجود آن عصبانیت و اضطراب وارده، با برکشت صمیمیت بین آن زوج، میل جنسی آنها نیز بار دیگر افزایش یفت اما دانشجویان دختر خلاف آن را گزارش دادند. این محققین اینطور نتیجه گیری کردند که این تفاوت به این دلیل است که جنس مرد فقط بر روی خود رابطه ی جنسی تمرکز دارد و خصوصیات منفی در روابط را نادیده می گیرد، درحالیکه این احساساست منفی برای زنان بسیار مهم است.

استرس خوب؟

بنابراین گفته ها نتیجه گیری می کنیم که نباید از همه ی انواع استرس دوری کرد، بلکه باید آنها را شناخت و به طریقی مناسب واکنش داد. اگر نوع استرس تهاجمی است، باید یا از خود دفاع کنید و یا فرار کنید. اما اگر استرس به خاطر مشکلات کاری باشد یا اینکه همسرتان سعی دارد شمار را از حالت تعادل خارج کند، می تواند استرسی خوب و مفید باشد. همانطور که هوبارد و وورکمن عنوان کردند، در زندگی روزمره رشد فردی بدون اجاد ناراحتی میسر نخواهد شد. و به خاطر داشته باشید، بیش از یک راه برای مقابله با استرس پیش رویتان است.

منبع :  شونیکس

آموزش لمس بد و خوب به کودکان (مسائل جنسی در کودکان)

آموزش لمس بد و خوب به کودکان (مسائل جنسی در کودکان)

منبع سایت همدردی

دکتر دانیل گلمن

برگردان: حمیدرضا بلوچ

یکی از موارد آموزنده که باید مورد توجه قرار بگیرد سوءاستفاده جنسی از کودکان است. در آمریکا هر ساله در حدود دویست‌هزار مورد سوءاستفاده جنسی گزارش می‌شود که هر ساله 10درصد به آن اضافه می‌شود. بیش‌تر کارشناسان معتقدند که بین 20 تا 30 درصد از این تعداد را دختران و تقریبا نیمی از آن را قربانیان پسر تشکیل می‌دهد.

با توجه به این خطر، بسیاری از مدارس برنامه‌هایی را برای جلوگیری از سوءاستفاده‌های جنسی از کودکان تنظیم کرده‌اند. در بیشتر این برنامه‌ها آموزشهای مختلفی درباره سوءاستفاده جنسی به بچه‌ها آموخته می‌شود، برای نمونه آگاه کردن آنها در مورد تفاوت بین لمس «خوب و محترمانه» و لمس «بد و زشت»، هوشیار کردن آنها نسبت به خطرات وتشویق کردن آنها برای گزارش کردن این اعمال خلاف به افراد بزرگسال. تحقیقات نشان داده است که این آموزشها در کاهش جرایم بی‌تاثیر نبوده است اما بچه‌هایی که تحت آموزشهای جامع و گسترده شامل تقویت قابلیتهای اجتماعی و عاطفی مربوطه قرار داشته‌اند بهتر توانسته‌اند از خود در برابر تهدیدات جنسی محافظت کنند. آنها بهتر از بچه‌های دیگر می‌توانند از فرد خطاکار بخواهند که آنها را رها کند، داد و هوار راه بیاندازند و با فرد خلافکار گلاویز شوند، یا او را تهدید به لو دادن کنند، و هنگامی که رفتار ناشایستی با آنها شد عملا آن را به والدین خود بگویند. ویژگی اخیر ( گزارش کردن عمل خلافکار) یکی از بهترین راههای پیشگیری‌کننده است.

در تحقیقی که بر روی تعدادی کودک‌آزار چهل‌ساله صورت گرفت هریک از آنها به طور متوسط در هر ماه ( از دوران نوجوانی خود به بعد) یک قربانی داشته‌اند. گزارشی درباره‌ یک راننده اتوبوس و یک معلم کامپیوتر نشان داد که آنها هر ساله سیصد بچه را مورد آزار قرار داده‌اند ولی حتی یک بچه از سوءاستفاده جنسی آنها گزارش نداد تا اینکه یکی از پسرهایی که توسط معلمش مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته بود همان عمل را با خواهرش انجام داد و بدین ترتیب راز خلافکاران برملا شد. بچه‌هایی که تحت آموزش برنامه‌های جامع و مفصل‌تر قرار داشتند سه برابر بیش‌تر از بچه‌هایی که برنامه‌های کوتاه مدت را پشت سر گذاشته‌ بودند احتمال داشت که سوء رفتارهای جنسی را گزارش دهند. مجریان این برنام‌ها آموزش‌های مختلفی در مورد بهداشت و مسایل جنسی به بچه‌ها می‌دهند و از والدین می‌خواهند تا آنچه در مدرسه آموزش داده می‌شود در خانه نیز برای بچه‌ها تکرار کنند. بچه‌هایی که والدینشان چنین کرده‌اند خیلی بهتر از دیگران در مقابل تهدید به سوءرفتار جنسی مقاومت کرده‌اند.

علاوه بر آن قابلیت‌های اجتماعی و عاطفی تاثیر قاطعی در این زمینه دارند. برای بچه کافی نیست که فقط چیزهایی درباره‌ی لمس «بد» و «خوب» بداند بلکه او نیاز به خودآگاهی دارد تا بفهمد چه زمانی در موقعیت نامناسب یا ناراحت کننده قرار دارد. او باید آنقدر اعتماد به نفس داشته باشد که بتواند حتی در مقابل فرد بزرگسالی که سعی دارد از او سوءاستفاده کند جسورانه بایستد و از خود محافظت کند. یک بچه همچنین نیاز به روش‌هایی برای جلوگیری از سوء رفتار فرد خلافکار دارد، هرگونه عملی اعم از فرار تا تهدید به لو دادن او. براساس همین دلایل، برنامه‌های مفصل آموزشی به بچه‌ها یاد می‌دهند که چگونه بر خواسته‌های خود تاکید ورزند و به جای کناره‌گیری، بر احقاق حقوق خود پافشاری کنند و حد و مرز خود را بشناسند و از آنها دفاع کنند.

بنابراین موثرترین برنامه‌ها علاوه بر ارائه‌ اطلاعات جامع در مورد سوءرفتار جنسی، شامل آموزش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی اساسی است. این برنامه‌ها به کودک یاد می‌دهد که روش‌های مثبت‌تری را برای حل کشمکش‌های درونی خود بیابد، اعتماد به نفس بیش‌تری داشته باشد، اگر اتفاقی برایش رخ داد خودش را سرزنش نکند، و احساس کند که در حمایت والدین و معلمان خود قرار دارد و می‌تواند به آنها رجوع کند و اگر اتفاق ناخوشایندی برایش اتفاق افتاد بتواند آن را به دیگران بگوید.