تردیدهای زنانه

تردیدهای زنانه

دکتر پریسا شبانی

www.asheghi4u.net

ترشح از واژن شکایتی است که بسیاری از خانم‌ها را به مطب پزشکان می‌کشاند اما آیا همه این ترشحات نشانه بیماری هستند؟

لا‌کتوباسیل‌ها که به طور طبیعی در مخاط واژن حضور دارند، نه تنها مضر نیستند،‌بلکه فایده هم دارند.

دکتر پریسا شبانی

ترشح از واژن، علامت شایعی است. فرد گرفتار ممکن است مدتی تحمل کند و نگرانی ناشی از این که آیا به بیماری مقاربتی مبتلا شده یا نه را به جان بخرد؛ یا اینکه ممکن است همین نگرانی باعث مراجعه به این پزشک و آن پزشک و حتی متخصص زنان یا متخصص ارولوژی شود. آیا هر نوع ترشح واژن نشانه بیماری است؟ چه موقع باید نگران بود؟ این ترشحات با چه مکانیسمی ایجاد می‌شوند؟ مقاله زیر به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. اول از همه باید دانست که ترشحات واژن دو نوعند. 

ترشحات طبیعی (فیزیولوژیک) و ترشحات غیر طبیعی که نیاز به درمان دارند. اما کدام ترشحات طبیعی هستند و کدام غیرطبیعی؟  

هر خانمی کیفیت طبیعی ترشحات خود را می‌داند و در واقع می‌داند که چه ترشحاتی در وی قابل قبول است و کدام ترشحات بیش از حد طبیعی است. اما نکته اینجاست که کیفیت و کمیت ترشحات واژن در هر زن در طول زمان و حتی در طول یک دوره ماهانه می‌تواند تغییر کند؛ مثلاً ترشحات قبل از بلوغ با ترشحات دوران بارداری و ترشحات پس از یائسگی متفاوت است. به همین ترتیب، هورمون‌ها تاثیر مهمی روی ترشحات واژن دارند و در نتیجه بارداری یا مصرف قرص‌های ضدبارداری ترشحات واژن را تغییر می‌دهد. در طول قاعدگی و دوره پس از زایمان هم کیفیت یا میزان ترشحات ممکن است تغییر کند. حتی عواملی مثل ورود منی به داخل واژن یا عادات مربوط به بهداشت فردی هم روی این ترشحات موِ‌ثر است. 

بیش از حد دستکاری نکنید 

واژن به طور طبیعی یک محیط استریل نیست، یعنی این طور نیست که از وجود هر گونه میکروبی پاک باشد. لاکتوباسیلها باکتری‌هایی هستند که به طور طبیعی در مخاط واژن حضور دارند و نه تنها مضر نیستند بلکه حداقل 2 فایده هم دارند: اول این که وجود آنها باعث می‌شود جا برای رشد باکتری‌های دیگر تنگ شود. دوم اینکه که آنها PH مخاط واژن را بین ۳/۸تا ( ۴/۴در حالت اسیدی) نگه می‌دارند و همین جلوی رشد باکتری‌های بیماری‌زا را می‌گیرد. بنابراین، اگر به هر دلیلی (مثل شست‌وشوی بیش از حد داخل واژن یا اصطلاحاً دوش واژینال) تجمع لاکتوباسیل‌ها در واژن دچار مشکل شود، میدان برای هنرنمایی میکروب‌های بیماری‌زا باز شده است. در چنین حالتی است که ترشحات واژن از حالت طبیعی خارج می‌شود. 

واژینوز باکتریایی 

گاردنلا واژینالیس معروف‌ترین باکتری‌ای است که وقتی PH واژن تغییر کرد، باعث دردسر می‌شود .در این حالت اصطلاحاً می‌گویند واژینوزباکتریال ایجاد شده است و مهم ترین علت آن هم ترشحات بدبوی واژن است. البته در نیمی از موارد هم واژینوزباکتریال هیچ علامتی ندارد. این بیماری اگر چه در زنانی که شرکای جنسی آنها به طور متناوب تغییر می‌کند بیشتر دیده می‌شود اما حتی در دختران و زنانی که هرگز تماس جنسی نداشته‌اند هم دیده می‌شود و بنابراین نمی‌شود آن را صرفاً یک بیماری مقاربتی نامید. در واقع علت اصلی ایجاد این بیماری، به هم خوردن توازن طبیعی باکتری‌های واژن (به اصطلاح پزشکان، به هم خوردن فلورنرمال واژن) است.عفونت کاندیدیایی بیماری شایع دیگری که گفته می‌شود حدود ۷۵ درصد زنان را در دوره‌ای از زندگیشان که قابلیت باروری دارند، مبتلا می‌کند و نیمی از زنان حتی ۲ بار یا بیشتر آن را تجربه می‌کنند، عفونت با قارچی است که عامل ایجاد برفک دهان نوزادان هم هست؛ قارچی موسوم به کاندیدا. در این بیماری هم ترشحات واژن افزایش می‌یابد، اما شاه علامت این بیماری، نه ترشح بلکه خارش واژن است. ۵ درصد زنان، دچار کاندیدیاز راجعه می‌شوند (طبق تعریف، وقوع ۴ یا بیشتر از ۴ حمله علامت‌دار بیماری در سال) که در این صورت اولاً باید به دنبال علت زمینه‌ای مثل دیابت، مصرف دراز مدت کورتون یا مصرف مکرر آنتی‌بیوتیک‌ها گشت و ثانیاً باید توجه کرد که ارتباط میان آلرژی، مخصوصاً آلرژی‌های فصلی، با این بیماری شناخته شده است و گاهی درمان حساسیت، به درمان این بیماری هم کمک می‌کند. 

عوامل خطرزای عفونت‌های آمیزشی 

اگر چه هر ۲ این بیماری‌ها واژینوز باکتریایی و کاندیدیاز واژینال، بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی‌شوند و حتی در دختران باکره هم ممکن است دیده شوند، اما به هر حال خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی در افرادی که دچار این بیماری‌ها می‌شوند، بیشتر از بقیه است. به طور کلی ۸ عامل خطرزا برای عفونت‌های مقاربتی از نظر گرفته می‌شود و کسانی که این عوامل را دارند، باید بیش از دیگران نسبت به تغییر در ترشحات واژن حساس باشند:

 -۱سن زیر ۲۵ سال

- ۲عدم استفاده از کاندوم

 -۳ازدواج در ۳ ماه گذشته

-۴ تماس‌های متعدد جنسی

-۵ علایمی مثل سوزش ادرار در همسر

-۶ سابقه قبلی ابتلا به بیماری مقاربتی

 -۷وجود علایمی مثل درد پایین شکم و درد تحریکی گردن رحم علاوه بر ترشح واژن

 -۸ رفتارهای پرخطر همسر یا شریک جنسی 

توصیه‌هایی برای بیماران

۱- یکی از درمان‌های رایج کاندیدیاز، کرم میکونازول است. این دارو اثر مخربی بر روی لاتکس کاندوم‌ها می‌گذارد که می‌تواند منجر به شکست این روش   از جلوگیری بارداری شود. بنابراین هنگام استفاده از این دارو باید از روش پیشگیری دیگری استفاده کرد. 

 -۲در واژینوز باکتریایی نیازی به درمان همزمان همسر بیمار وجود ندارد اما در سایر بیماری‌های مقاربتی، همسر به طور همزمان باید درمان شود. 

۳- به طور کلی به همسران بیماران مبتلا به ترشح واژن توصیه می‌شود که از کاندوم استفاده کنند. استفاده از کاندوم خطر عود واژینوز باکتریایی را کاهش می‌دهد. 

۴- دوره‌های کوتاه مدت درمان اغلب باعث بهبود علایم می‌شود اما عدم توازن باکتری‌ها در واژن ممکن است باقی بماند و همین باعث عود علایم پس از درمان است. 

 -۵زنانی که آی‌یودی دارند بیشتر به واژینوز باکتریایی مبتلا می‌شوند. 

۶- بعد از یائسگی، تغییرات واژن ممکن است بیماران را مستعد ابتلا به عفونت واژن کند. هورمون درمانی جایگزین به صورت استروژن داخل واژن، باعث بهبود این وضعیت می‌شود

   

وقتی همسرم به خانه بر میگردد چه کار کنم

وقتی همسرم به خانه بر میگردد چه کار کنم

زنیب شاهدی

منبع سایت آفتاب

www.asheghi4u.net

تا به حال فکر کرده‌اید که در ۳۶۵ روز سال شما یا همسرتان چند بار از سرکار به خانه بر می‌گردد؟ آیا هرگز برای این‌که این اتفاق به اتفاقی خوشایند تبدیل شود کاری کرده‌اید؟ اگر این کار را نکرده‌اید، بد نیست از این به بعد فکری بکنید:

● وقتی به خانه برمی‌گردم چه کار کنم؟
شما ساعت‌های طولانی را دور از خانه گذرانده‌اید. وقتی به خانه برمی‌گردید افراد خانواده نیاز دارند با شما ارتباط برقرار کنند، ساعت‌هاست که آنها شما را ندیده‌اند! بنابراین بیاموزید که هر چه سریع‌تر خود را با محیط خانه تطبیق دهید.
۱) وقتی از محل کار خارج شدید، سطل زباله‌ای پیدا کنید، در کنار آن مکثی کنید و همه افکار و مشکلات مربوط به کارتان را درون آن بیندازید! حالا وقت آن است که ذهن پاکسازی شده‌تان را به سمت خانه سوق دهید. برای خانه خرید کنید، سعی کنید مناسبت‌های امشب را به خاطر بیاورید (تولد، سالگرد ازدواج، یا قرار میهمانی) می‌توانید موقع انتظار پشت چراغ قرمز قوه تخیلتان را به کار بیندازید و سری به خانه بزنید، به تک‌تک اتاق‌ها سرک بکشید و افراد خانواده را در حالی‌که هر یک به کاری مشغول هستند، تجسم کنید. خلاصه هر کاری را که فکر می‌کنید ذهنتان را به سمت خانه می‌کشاند انجام دهید، نگران نباشید: فردا صبح به اندازه کافی وقت برای پرداختن به مسائل کاری خواهید داشت!
۲) انتظار نداشته باشید هنگام ورود به خانه، همسرتان با یک دسته گل منتظرتان ایستاده باشد. او نمی‌تواند همه کارهایش را کنار بگذارد و مدت‌ها چشم‌ به در بدوزد تا شما وارد شوید.
۳) هرگز، هرگز و هرگز کارهای عقب افتاده را به خانه نبرید. شاید این را بارها شنیده باشید، اما مطمئن شوید که به آن عمل می‌کنید. فرصت کوتاه حضورتان در خانه را از افراد خانواده و به‌خصوص همسرتان دریغ نکنید.
۴) از همسرتان بپرسید که آیا روز خوبی را پشت سر گذاشته یا نه. به حرف‌هایش توجه کنید، اما در مورد کارهایش قضاوت نکنید. با او همدردی کنید، بگذارید هر چه می‌خواهد گله و شکایت کند. از اظهار نظر بپرهیزید؛ مگر این‌که خودش از شما بخواهد.
۵) از همسرتان تشکر کنید، این کار جادو می‌کند.
۶) برای این‌که شب خوبی در پیش داشته باشید طرح‌های خلاقانه به کار ببرید. هر شب برای خوشحالی همسرتان کاری هر چند کوچک انجام دهید.
۷) اصلاً خوب نیست که به محض ورود به خانه، به تلویزیون بچسبید و یا پشت روزنامه کیهان شوید!
۸) و مهمتر از همه: حتماً هنگام ورود به خانه لبخند به لب داشته باشید، حتی اگر همه کشتی‌هایتان غرق شده باشد.

● وقتی همسرم به خانه برمی‌گردد چه کار کنم؟
این که موقع بازگشت همسرتان به خانه چه کاری انجام دهیداهمیت زیادی دارد. این مسئله تعیین می‌کند که آیا شب خوبی را در کنار هم خواهید داشت یا نه و تقریباً همه زن و شوهرها فقط همین چند ساعت شبانه را برای صحبت کردن و با هم بودن فرصت دارند. پس بهتر است برای هر چه دلپذیرتر کردن آن دست به کار شوید.
۱) همسرتان ساعت‌های طولانی را در محیط کار سپری کرده است. او برای انطباق با محیط جدید، یعنی خانه نیاز به فرصت دارد. انتظار نداشته باشید به محض ورود، بنشیند و درباره مسائل خانه با شما به بحث و گفت‌وگو بپردازد. معمولاً یک فرصت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه‌ای کفایت می‌کند.
۲) به حضور همسرتان در خانه اهمیت بدهید. هنگام بازگشت او را تحویل بگیرید. از شما انتظار نمی‌رود هر شب با یک دسته‌ گل منتظر ورود همسرتان باشید، گاهی یک سلام و احوال‌پرسی گرم مؤثرتر است. به هر شیوه‌ای که می‌توانید یا بهتر است بگویم به بهترین شیوه به او نشان بدهید که متوجه حضورش در خانه شده‌اید. به سریال مورد علاقه‌تان خیره نمانید. برای چند دقیقه از آشپزخانه یا اتاق بیرون بیائید.
۳) برای بازگشت همسرتان از قبل برنامه‌ریزی کنید. کارهای مهم و نیازمند توجه و دقت زیاد را پیش از این به اتمام برسانید. به خود فرصتی بدهید تا با همسرتان بنشینید و یک فنجان چای بنوشید. زمان شام را طوری تنظیم کنید که همه افراد خانواده دور هم باشید.
۴) از همسرتان بپرسید که آیا روز خوبی را پشت سر گذاشته یا نه؛ اما از او بازجوئی نکنید و از کنجکاوی‌های بی‌مورد و سئوالات بیش از حد بپرهیزید. در مورد کارهایش قضاوت نکنید فقط گوش کنید؛ مگر این‌که خودش از شما اظهار نظر بخواهد.
۵) اول اخبار خوب را به او بگوئید. تا حد ممکن بدها را سانسور کنید. نگذارید رویدادهای ناخوشایند و یا گله و شکایت‌ها لحظات زیبائی با هم بودنتان را تحت تأثیر قرار دهد.
۶) برای این‌که شب خوبی داشته باشید، طرح‌های خلاقانه به کار ببرید. هر شب فکر تازه‌ای بکنید تا زندگیتان تکراری و ملالت‌آور نشود.
۷) اصلاً خوب نیست که موقع ورود همسرتان به تلویزیون چسبیده باشید و یا در آشپزخانه پنهان شده باشید!
۸) و مهمتر از همه: حتماً هنگام ورود همسرتان به خانه لبخند به لب داشته باشید، حتی اگر کوهی از مشکلات بر دوشتان سنگینی می‌کند.