مراقبه ( آرامش روحی ،امواج آلفا )

مراقبه ( آرامش روحی ،امواج آلفا )

مراقبه برای سلامت بهتر و آرامش روحی ، فیزیولوژیکی  مراقبه نافع هر کس به طور منظم و به مدت چند ماه به مراقبه پرداخته باشد . احتمالا به اثر آرامش بخش آن بر بدن و ذهن خود برخورده و آنرا به گرمی پذیرا شده است. یقینا دستگاه عصبی او، فشارهای عصبی را رها ساخته و وضع با ثباتری به خود گرفته استظر فیت چنین شخصی برای تحمل فشارهای روانی – عصبی افزایش می یابد. بدن و ذهن او انرژی بیشتری در خود ذخیره کرده و ذهنش بازتر میشود. بر مراقبه از نظر روحی – فیزیولوژیکی تغییرات دیگری نیز مرتبط است. کسی که مرتبا به مراقبه بپردازد. به خواب کمتری نیاز دارد. بدون استفاده از قرص خواب آور به خواب میرود و با طراوت بیشتری از خواب برمیخیزد. در حالی که مدت زمان خوابیدنش نسبت به گذشته تغییر نکرده است.  عضلات او از انقباض خود را رها ساخته است و احساس سبکی و بی وزنی بخصوص بعد  از انجام مراقبه در او پدیدار می شود. در مراکز آموزش مراقبه در برمه و تایلند راهبان و افراد عادی که بر تنفس و حرکت خود اعمال تمرکز می کنند – یعنی در بیشتر اوقات روز چه در حرکت و چه در حال نشسته به مراقبه مشغولند – متوجه شده اند که در شبانه روز فقط به 4 ساعت خواب احتیاج دارند و تمرکزشان نیز بیشتر شده است و بدون فشار آوردن بر ذهن صورت می گیرد. البته توانایی تمرکز بدون تحمل فشار در این مورد جای تعجب ندارد، زیرا که طبیعت  اینگونه مراقبه با صفات : توجه عاری از فشار و آگاهی عاری از فشار توصیف میگردد. اینکه انسان با خود و دنیای اطرافش راحتتر کنار بیاید باعث میشود  ارتباطات شخصی اش نیز آسانتر صورت گیرد. گل محبت و ترحم در کسانی شکوفا میشود که بتوانند تنشهای مخل آسایش را از جان بزدایند. زندگی برای این افراد آرامتر و طبیعی تر و در عین حال مسرت بخش تر و پربار است و طعم فراتر رفتن از مرز خودی را بیشتر می چشند. ممکن است این قبیل تمرین برای یک فن بسیار ساده ذهنی ، ادعای اغراق آمیز به نظر بیاید، لکن باید توجه داشت که این ادعاها با شواهدی که پزشکان در تحقیقات و آزمایشهای خود  ارائه کرده اند ، تائید شده است. تغییرات روحی – فیزیولوژیکی هزاران سال است که برای کسانی که به مراقبه می پردازند، شناخته شده است . چون اغلب تمرینات مراقبه ای در زمینه مذهبی – بیشتر از حیث مفهموم، تا از لحاظ تشکیلاتی – صورت میگیرد. و مراقبه کنندگان غالبا در غارها و کلبه های جنگلی و در انزوا به آن اشتغال می ورزند، لذا تغییرات فوق الذکر به خودی خودی از اهمیتشان کاسته می شود، هر چند به عنوان  کمک در پیشرفتهای روحی از آن استقبال خوبی به عمل می آید.در سالهای اخیر بود که تغییرات فیزیولوژیکی و روانشنانسی در کسانی که به مراقبه می پردازند با کمک دستگاههای پیچیده الکتریکی مورد آزمایش قرار گرفت و اثر تمرین منظم مراقبه روی بدن و ذهن اندازه گیری شد و نتایج این اندازه گیری ها در حالی که از ملاحظات مذهبی و روحانی تفکیک شده بود، ثبت و ضبط گردید و به آنها همچون پدیده ای مستقل که سزاوار توجه ویژه هستند نگریسته شد.برای هزاران نفر غربیانی که امروزه تحت فشارهای عصبی به سر می برند این که فنونی به سادگی راحت نشستن و توجه کردن به تنفس و یا تکرار کلمه ای در ذهن برایشان استراحت و طراواتی را به ارمغان می آورد که از بسیاری جهات بر خواب رجحان دارد خبر خوبی است.طبق تحقیقات دکتر بنسون از دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد: ویژه گی های عمده فیزیولوژیکی در مراقبه و واکنشهای آرامشی به شرح زیر است:

1) ضربان قلب کسانی که به مراقبه می پردازند به طور متوسط سه تپش در دقیقه  کاهش می یابد.

2) آهنگ صورت تنفس سنگینتر می شود.

3) مصرف اکسیژن بدن به درصد 20% کاهش می یابد.معنایش این است که سوخت و ساز بدن افت قابل ملاحظه ای پیدا می کند. چنین افتی در سوخت و ساز بدن فقط در خواب عمیق و خواب زمستانی پیش می آید. اما مراقبه متعالی در مقایسه با حالت خواب و خواب زمستانی تغییرات  فیزیولوژیکی متفاوتی را ایجاد میکند.لاکتیت خون کاهش می یابد . لاکتیت ماده ای است که از طریق سوخت و ساز در عضلات اسکلتی تولید می شود و بالا رفتن میزان لاکتیت در بدن با حملات اضطرابی همراه است.

 4) فشار خون در حد معمول قرار میگیرد.دکتر بنسون کشف کرد که مراقبه فشار خون را در کسانی که قبل از اقدام به مراقبه دارای فشار خون بالایی هستند، پایین می آورد.

5) مغز امواج آلفا و احتمالا تتا تولید می کند، الگو و طرز انتشار امواج مزبور با امواجی که در خواب عمیق یا هیپنوتیزم ایجاد می گردد ، متفاوت است. موقعی که مغز فعال است، امواج بتا منتشر می سازد. امواج آلفا سرعت کمتری داشته و با حالات آرمیدگی ارتباط دارد. امواج تتا از امواج آلفا نیز کندتر است.  بعضی از تغییرات فیزیولوژیکی را می توان با فنون غربی مانند آموزش اتوژنیک ، آرامش تدریجی و پیشرونده و نیز هیپنوتیزم ایجاد کرد .

 لکن این روشها در مراحل اولیه مستلزم استفاده از معلم و گذراندن دوره های طولانی است تا بتوان از طریق آنها به مرحله آرامش عمیق رسید، در صورتی که مراقبه به سبک شرقی را معمولا شخص می تواند پس از یک دوره آموزش کوتاه مدت، خود انجام دهد. مراقبه به کسانی که به آن می پردازند کمک می کند تا:

 -     اعتیاد خود را ترک کنند.

 22-     در جهات مختلف از کارایی بالایی برخوردار شوند

3-     با فشارهای روانی بهتر کنار بیایند

4-     بالاخره اینکه در راستای زندگی پربارتری که با فطرت بشر سازگارتر باشد، قرار گیرد

5-    خود شکوفایی کاری اشان نیز بیشتر می شود.ارزش مراقبه ناب ترین تجارب زیستی به شمار می آید و بگونه ای بهداشت ذهنی محسوب میشود.

قدرت جنسی مردان در طول سالهای عمر

 

قدرت جنسی مردان در طول سالهای عمر

بنا به سفارش جمعی از کاربران مقاله از مجله الکترونیکی Asheghi4U

آیا مردان بمرور زمان قدرت جنسی خود را از دست می دهند؟آیا بعد از سن مشخصی دیگر از رابطه جنسی لذت نمی برند؟

هم در مردان و هم در زنان نیازها و خواستن سکس بمرور زمان و با بالا رفتن سن به آرامی کم می گردد. ضمن اینکه باید بدانیم با وجود این مسئله ، تستسترون ، هورمونی اصلی که در مردان کنترل سکس و خواست آن را به عهده دارد هرگز از ترشح باز نمی ایستد. بخاطر ایم مورد است که اصلا غیر طبیعی نیست که مردان حتی در سنین بالا مثل هفتاد یا هشتاد هم بتوانند شهوت جنسی داشته باشند. دلایلی وجود دارد که چرا در بعضی از زمانها در زندگی مردان توجه و خواست آنها به امور جنسی کم می گردد که می توان به استرس ، چاقی ، درگیری های کاری ، اثرات جانبی دارویی ، تحت درمان بودن فرد ، ناراحتی در رابطه با پارتنر و نداشتن علاقه به وی و مسائل مختلف یاد کرد.

همانطور که گفته شد فعالیت جنسی با بالاتر رفتن سن در مردان کم می شود اگرچه که خواسته های جنسی همیشه در جای خود باقی می ماند. مردان عموما تا سنین بیست سالگی بطور زیاد خود ارضایی می کنند. از سنین بیست تا بیست و پنج سالگی عموما میزان این کار را کمتر می کنند . در این سن عموما ارگاسمهای شبانه و در طول خواب کمتر می شود . بعضی از افراد نارضایتی هایی را در آلت خود عنوان می کنند از جمله اینکه آلت آنها به اندازه کافی نعوذ نمی کند و یا سفت نمی گردد در حالیکه قبلا با دیدن یک تصویر به حالت نعوذ می رسیدند اکنون باید مستقیما آلت را تحریک کنند تا آلت آماده فعالیت گردد و نعوذ آلت در  آنها هرگز به اندازه ای که قبلا حدس میزنند بوده نیست. بر خلاف گذشته آلت بیشتر به از دست دادن نعوذ خود گرایش دارد تا برعکس آن. عنوان می کنند که حتی نحوه نعوإ آنها نیز فرق کرده است . آلتی که قبلا بسمت بالا نعوذ می کرده اکنون بمانند اینکه سنگین شده باشد فقط راست و بحالت نیمه بر افراشته در آمده است. اکنون احتیاج به ارگاسم شدن و برون پاشی در آنها کمتر گردیده و بر خلاف قبل که با چندین بار ارگاسم شدن همچنان عطش داشتند اکنون با یکبار ارگاسم کاملا خسته و بی حال می گردند. اعلام می کنند که منی آنها قبلا شفافتر بوده و با شدت بسیاری می پاشیده و مقدار آن نیز بیشتر بوده در حالیکه اکنون غلیظ شده و با شدت و مقدار کمتری بیرون میریزد. این مسائل تا سنین پنجاه همچنان باقی می ماند . در سنین پنجاه مرد کم کم در می یابد که خواسته و نیازهای جنسی وی دیگر بشدت قبل نیست . درمیابد که بسیار باید تلاش کند تا منی از وی خارج گردد . در واقع منی ترجیح میدهد برخلاف جوانی که بیرون می پاشید اکنون در خانه بخوابد! همینطور بسادگی ارگاسم نمی گردد و بسیار زمان خواهد برد.مرد در می یابد که لازم نمی بیند که در طول رابطه جنسی حتما خود را بمرز ارگاسم برساند و ارگاسم گردد.

چیزی که باید بخاطر بسپارید این است که تمامی اینموارد طبیعی هستند و مشمول سن می گردند. مسلما شما انتظار ندارید که یک قهرمان دو المپیک رکورد خود را در شصت سالگی بزند! دیگر اینکه آلت هرگز قدرت خود را در دریافت و ارائه لذت در امور جنسی از دست نخواهد داد . برای همین بجای اینکه نگران وضعیت خود باشید سعی کنید از تمام طول عمر خود استفاده کرده و لذت ببرید

بنا به سفارش جمعی از کاربران مقاله از مجله الکترونیکی Asheghi4U