نقش کلیتوریس در تحریک جنسی زنان

ارگاسم در زنان به دو صورت ارگاسم کلیتورال و ارگاسم واژینال است.

مفهوم ارگاسم واژینال در  زنان موضوعی است که نخستین بار توسط زیگموند فروید مطرح گردید.

وی معتقد بود که ارگاسم کلوتیرال پدیده ای مختص دوران نوجوانی و مصادف با رسیدن به سن بلوغ است ولی در زنان بالغ این ارگاسم کلیتورال به ارگاسم واژینال تبدیل می گردد یعنی ارگاسمی که بدون تحریک ناحیه کلیتوریس رخ می دهد.

در حالیکه فروید در مورد اظهاراتش هیچ دلیل و مدرک علمی نداشت اما این نظریه قابل تامل بوده و در اذهان زنان ، تاثیرات خاص خود را گذاشته بود.

بسیاری از زنان وقتی از تماس زناشویی واژینال به مرحله ارگاسم نمی رسیدند احساس نقص و کمبود می کردند چرا که مطابق با نظریه فروید تنها راه به ارگاسم رسیدن زنان از طریق رابطه زناشویی کلاسیکی است که با همسرش دارد و این طرز فکر موجب می شد که زوجین برای ایجاد تغییر در کیفیت و کمیت ارتباط زناشویی خود تلاشی به خرج ندهند.این در حالیست که بسیاری از زنان تنها می توانند از طریق ایجاد تحریکات ناحیه کلیتوریس در هنگام رابطه زناشویی به ارگاسم برسند.

از طرف دیگر در سال 1966مسترز و جانسون در زمینه مراحل تحریک جنسی، تحقیقاتی را انجام دادند که این تحقیقات بر روی زنان و مردان(توامان) صورت گرفت. هر چند که چند سال قبل، کینزی سعی نموده بود مراحل فیزیولوژیک قبل و بعد از ارگاسم را مورد بررسی قرار دهد(این مراحل عبارت بودند از: مرحله پیدایش انگیزش، پلاتو، ارگاسم و مرحله فرو نشینی).

با این فرض که در اثر مقاربت در رابطه جنسی، سطح داخلی بافت کلیتوریس تحریک شود. این محقق معتقد است که دیواره واژن همان کلیتوریس است. ضمنا در برخی از زنان ناحیه کلیتوریس وسیع تر بوده و لذا شدت تحریک این دسته از زنان باید شدید تر از سایرین باشد یعنی این دسته از زنان نیاز دارند تا در هنگام ارتباط زناشویی با همسرشان، برای رسیدن به مرحله ارگاسم بیشتر مورد تحریک قرار گیرند. این در حالیست که زنانی با بافت طبیعی و معمولی نیازی به تحریکات شدید تر و بیشتر ندارند. شناخت این مساله در بهبود کیفیت رابطه زناشویی در زوجین کمک شایان توجهی خواهد کرد.

لذت ارگاسم کلیتورال  بیشتر است یا ارگاسم واژینال ؟

رضایت جنسی پدیده ای فیزولوژیکی نیست اتفاقات اصلی در ...

مشاهده ادامه مطلب