داروها عامل 25 درصد از ناتوانیهای جنسی هستند
در خبرها آمده بود که 25 تا 40 در صد از مردان بالای 40 سال به ناتوانی جنسی دچارند.
از طرفی در آمارها خواندیم که بین 40 تا 75 درصد از مردم به صورت خوددرمانی از انواع داروها استفاده میکنند. این در حالی است که بسیاری از داروها ممکن است موجب بروز ناتوانی جنسی شوند و این موضوع در 25 درصد از افرادی که به درمانگاههای ناتوانی جنسی مراجعه میکنند، مشاهده میشود.
در این صورت، وقت و هزینه زیادی صرف درمان آن میشود، در حالی که علت آن ساده و مشخص است.
آقای دکتر محمدرضا صفرینژاد، مشاور کلینیک سلامت خانواده و ناتوانی جنسی دانشگاه شاهد درباره داروها عامل بروز ناتوانی جنسی در مردان توضیح می دهند:
آقای دکتر، چرا برخی داروها موجب بروز ناتوانی جنسی میشوند؟
سوال خوبی است. ببینید، بسیاری از مواد دارویی سبب اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی و اختلال انزال میشوند، هر چند مکانیسم آن در بسیاری از موارد ناشناخته است و مطالعات کنترل شده کمی در این زمینه انجام شده است. ناقلهای شیمیایی اعصاب مرکزی شامل هیدروکسی تریپتامین، نورآدرنالین و دوپامین در عملکرد جنسی دخالت دارند و ممکن است با داروهای آنتیسایکوتیک یا ضد روانپریشی و ضد افسردگی و داروهایی که از طریق اعصاب مرکزی یعنی مغز موجب کاهش فشارخون میشوند، تداخل کنند و عملکرد جنسی مردان را مختل کنند.
از داروهایی که ضدهورمون مردانه است برای ما بگویید. چه داروهایی از این گروه موجب ناتوانی جنسی میشود؟
سایمتیدین از جمله داروهایی است که ضد گیرندههای هیستامینی h2 است و موجب کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ میشود. به نظر میرسد علت این عارضه ناشی از عملکرد ضد هورمون جنسی مردانه این دارو و افزایش پرولاکتین خون است. داروهای دیگری که موجب اختلال نعوظ میشوند، استروژنها و داروهای با اثر ضد هورمون جنسی مردانه مانند کتوکونازول و سیپروترون استات است.
آیا داروهای ضد فشارخون می توانند موجب ناتوانی جنسی شود یا خیر؟
بله، داروهایی که برای درمان بیماران مبتلا به پرفشاری خون به کار میرود، کم و بیش بیماران را به اختلالات نعوظ دچار میکند. داروهایی مانند متیلدوپا و کلونیدین از طریق تاثیر بر هیپوتالاموس 10 تا 25 درصد مردان، سبب اختلال نعوظ آنان میشود. رزرپین موجب کاهش ذخیره کاتکولامینها مانند دوپامین و آدرنالین و 5 هیدروکسی تریپتوفان و در نتیجه اختلال نعوظ میشود. همچنین رزرپین از طریق ایجاد افسردگی نیز سبب ناتوانی جنسی و اختلال انزال میشود. داروهای ضد پر فشاری خون در برخی موارد از طریق تاثیر روی عضلات صاف سبب اختلال نعوظ میشود. داروهای بلوککنندههای کانالهای کلسیم یکی از این گروه داروها است. داروهایی مانند فنوکسی بنزامین و فنتولامین نیز موجب ناتوانی جنسی و اختلال انزال (انزال به داخل مثانه) میشود. داروهای مهارکننده گیرندههای بتا آدرنرژیک مانند پروپرانولول و آتنولول بیشتر از طریق تاثیر محیطی، موجب اختلال نعوظ میشوند.
داروهای مدر (ادرار آور) هم از گروه داروهای کنترلکننده فشارخون هستند. آیا این دسته دارویی هم موجب بروز ناتوانی جنسی آقایان میشود؟
داروهای مدر کمترین عارضه را از نظر ایجاد اختلالات جنسی در میان داروهای ضد پرفشاری خون دارند. از مدرهای تیازیدی مانند هیدروکلروتیازید بهعنوان داروهای کنترلکننده فشارخون که سبب اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی میشود، میتوان نام برد. مدرهای کاهشدهنده دفع ادراری پتاسیم مانند اسپیرینولاکتون حداکثر در 30 درصد مردان، اختلال نعوظ ایجاد میکند. این داروها میتوانند سبب کاهش میل جنسی شده و موجب بزرگ شدن پستانها و درد در آنها شوند. در برخی مطالعات 31 درصد از افرادی که برای درمان افزایش فشارخون، فقط از مدرها استفاده میکردند، دچار ناتوانی جنسی شدهاند.
دارو
داروهای موثر بر عروق چطور؟
اگر بخواهم درباره این داروها بگویم، باید به داروهای مهارکننده گیرندههای بتا یا بتابلوکرها اشاره میکنم. از این گروه، پروپرانولول، قویترین دارویی است که در مقایسه با هم گروههای خود مانند آتنولول، پیندولول و متوپرولول بیشتر موجب ناتوانی جنسی میشود. این دارو در 15 درصد از موارد ممکن است سبب اختلال نعوظ شود. بلوککنندههای گیرندههای آلفا نظیر دوکسازوسین ممکن است با تاثیر بر اعصاب سمپاتیک، موجب بهبود نعوظ شوند. مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند کاپتوپریل و انالاپریل بر نعوظ تاثیر ندارند.
داروهای آرام بخش هم ممکن است موجب بروز ناتوانی جنسی شوند؟
بله، داروهای آرام بخش میتوانند سبب ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی و اختلال انزال شوند که این عارضه ناشی از آثار تسکینی، افزایش پرولاکتین و تاثیر روی دستگاه عصبی خودکار و اعصاب مرکزی است. همه داروهای ضد افسردگی به درجات گوناگون سبب ناتوانی جنسی، کاهش میل جنسی و تاخیر در ارگاسم یا اوج عمل جنسی یا از بین رفتن آن میشوند. بنزودیازپینها مانند دیازپام، اکسازپام، لورازپام و کلردیازپوکساید و همچنین مپروبامات که از گروه داروهای کاربامات و ضد اضطراب است، سبب کاهش میل جنسی و همچنین سبب ناتوانی جنسی میشوند.
داروهای پایین آورنده چربی هم موجب ناتوانی جنسی میشوند؟
بله، به ویژه کلوفیبرات از جمله داروهایی است که برای درمان افزایش چربی خون مصرف میشود که در 14 درصد از افراد موجب ناتوانی جنسی شده است.
و نکته آخر؟
نکته مهمی که باید یادآوری کنم این است که در میان افرادی که به علت بیماریهای قلبیعروقی از داروهای مربوطه استفاده میکنند، آشنایی آنان با عارضه ناتوانی جنسی ناشی از این داروها موضوع شایعی است و حتی در برخی از این موارد، افراد برای برگشت توانایی جنسی خود، دارو را کنار میگذارند. تعداد زیادی از داروها میتوانند در پی عوارض نا خواسته آنها سبب اختلال نعوظ شوند، به طوری که ممکن است تا 25 درصد از علل ناتوانی جنسی در افرادی که به کلینیکهای ناتوانی جنسی مراجعه میکنند، دارویی باشد.
منبع: ایران سلامت
درمانهای موضعی برای اختلال نعوظ
اختلال نعوظ یک نوع اختلال جنسی در مردان است که علاوه از ایجاد استرس در مرد
مبتلا گاها دارای تبعات ناگوار مثل طلاق نیز می باشد. خوانندگان محترم باید
بدانند که برای اختلال نعوظ درمانهای مختلفی وجود دارد. متاسفانه در کشور ما
اکثر مردم درمان را فقط دارو درمانی خوراکی و تزریقی تلقی می کنند، در صورتیکه
درمان بیماریهای مختلف شامل انواع و اقسام بسیاری است.
کلا درمان اختلال نعوظ به دو دسته بزرگ
تقسیم می شود:
•درمانهای غیر جراحی
•درمانهای جراحی
درمانهای غیر جراحی اختلال نعوظ عبارتند
از:
•درمانهای اختصاصی
-تغییر در سبک زندگی
-روان درمانی
-هورمون درمانی
•درمانهای غیر اختصاصی
-داروهای خوراکی
-داروهای موضعی
-دستگاه واکیوم
معمولا برای درمان اختلال نعوظ به شکل زیر عمل می شود، یعنی به ترتیب برای
بیمار تجویز می شوند: داروهای خوراکی، داروهای موضعی، دستگاه واکیوم و جراحی.
موضوع این مبحث داروهای موضعی است.
در موارد زیر برای درمان اختلال نعوظ از داروهای موضعی استفاده می شود:
•داروهای خوراکی مؤثر نباشند
•داروهای خوراکی موارد منع مصرف داشته باشند
•شکل خوراکی دارو وجود نداشته باشد.
داروهای موضعی برای درمان اختلال نعوظ
1. کرمها: این نوع
داروها به شکل کرم تهیه شده و بصورت موضعی استفاده می شوند. این داروها چون
بصورت موضعی اثر می کنند، بنابراین اثرات عمومی آنها مثل اثر بر روی فشارخون و
قلب اندک است.
•مهمترین آنها آلپروستادیل است که به شکل کرم ساخته شده است و انقلابی در درمان
اختلال نعوظ ایجاد کرده است. این دارو در دنیا فقط توسط یک کارخانه ساخته می
شود و داروی بسیار مؤثر و کم عارضه است. این دارو نیم ساعت قبل از نزدیکی به
پوست آلت تناسلی مالیده شده و سبب ایجاد نعوظ می گردد.
•کرم نیتروگلیسرین که 20 دقیقه قبل از نزدیکی به پوست آلت تناسلی مالیده می
شود.
2. محلولها: مهمترین
آنها محلول ماینوکسیدیل می باشد که 20 دقیقه قبل از نزدیکی استفاده می شود.
3. شیاف: داروی
آلپروستادیل به شکل شیاف داخل مجرا نیز ساخته شده است (شکل 1). این دارو دارای
وسیله ای است که با آن شیاف وارد مجرای ادرار شده و دارو از طریق مخاط مجرا جذب
می شود. این دارو فوق العاده مؤثر و کم عارضه است.
4. داروهای تزریقی: برای استفاده از این نوع داروها به بیمار یاد داده می شود که مثل انسولین دارو را در آلت تناسلی خودش تزریق کند.
انواع مهم
داروهای تزریقی برای درمان اختلال نعوظ عبارتند از:
•پاپاورین: قدیمی ترین و ارزانترین بوده
ولی پر عارضه است. در دراز مدت سبب فیبروز اجسام غاری می گردد.
•پروستاگلاندین: موثرترین و کم عارضه ترین
داروی تزریقی است. این دارو فوق العاده مؤثر است و عیب آن گران بودن آن است.
این دارو به شکل خودکار تهیه شده است و دارای سوزن سرخود است و بیمار به راحتی
می تواند آنرا تزریق کند (شکل 2).
•موکسی سیلات: داروی دیگر تزریقی است و در 60 درصد بیمارانیکه داروهای خوراکی موثر نبوده اند سبب ایجاد نعوظ می شود.
نکته
یک عارضه مهم داروهای تزریقی ایجاد نعوظ طولانی مدت است. اگر نعوظ تا
چهار ساعت از بین نرفت حتما بیمار باید به بیمارستان جهت درمان لازم مراجعه
نماید.
منبع: سلامت نیوز
بازنشر از پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده
امکانات فوق شامل خریدارای سی دی مقالات سایت و مجموعه آموزشی زوج خوشبخت نیز می شود
|
||||||||
ازدواج،خواستگار،مشاوره،مشاوره جنسی،صیغه،بارداری،قاعدگی،لقاح،عشق،نامزدی،عقد،طلاق،زفاف،ارگاسم،انزال،بکارت،معاشقه،دهانی،دختر،مجرد،ازدواج موقت،ازدواج دائم،مسائل جنسی،مسائل زناشوئی،رابطه جنسی،رابطه زناشوئی،نکاح،شوهر،همسر،مرد،زن،پسر،عقد،نامزدی،عشق،احساس،آموزش رابطه جنسی،مشاوره،مشاوره آنلاین،مشاوره ازدواج،مشاوره جنسی،مشاوره زناشوئی،همدم |